Τι τελειότητα είναι αυτή? Δεν έχω λόγια.
Via Σπιτόσκυλο.
Wednesday, December 24, 2008
Monday, December 22, 2008
Κινηματογραφικές Προτάσεις
Αν βαρεθήκατε να τρέχετε σε επεισόδια ή να τρομοκρατήστε από τις ειδήσεις, να μια ωραία κλασική ταινία που βρήκα στην βιντεοθήκη μου και την προτείνω ανεπιφύλαχτα.
Τώρα, ο λόγος που αυτή η ταινία βρίσκεται στην βιντεοθήκη μου είναι επειδή παίζει ο Bruce Campbell.
Τώρα, ο λόγος που αυτή η ταινία βρίσκεται στην βιντεοθήκη μου είναι επειδή παίζει ο Bruce Campbell.
Friday, December 19, 2008
Round Two
Οι πολεμικοί μου ανταποκριτές με ενημέρωσαν οτι τα καινούργια δακρυγόνα από το Ισραήλ είναι τόσο αποτελεσματικά που σχεδόν έδωσαν συγχαρητήρια στην ελληνική αστυνομία για την πετυχημένη αγορά. Ανώνυμοι πάνκιδες παθόντες δήλωσαν μετά την ρίψη ενός: "Πωπωω, πως απλώνεται έτσι ρε μαλάκα. Σα μουνί" (ρεπορταζ από την ποδηλάτρια φίλη και συνπαθούσα)
Η εν λόγω αγορά ήταν μέρος της κυβερνητικής προτοβουλίας "Σύγχρονος Μπάτσος" με σκοπό την αναβάθμιση της αστυνομίας και προήλθε μετά απο ακύρωση του προηγούμενου σχεδίου να εξοπλίσουν τις ειδικές δυνάμεις καταστολής με segways όπως βλέπετε και στην φωτογραφία πιο κάτω.
Αν και στην Κίνα φαίνεται να είχε επιτυχία, οι υπέυθυνοι του σχεδίου αποφάσισαν να μην προχωρίσουν σε αυτή την αγορά μετά από αντίρρηση του ύπευθυνου δημόσιας εικόνας, του προγράμματος, ο οποίος δήλωσε "Θα μας πάρουν με τις πέτρες ακόμα και χωρίς επεισόδια". (φωτογραφία από το Big Picture)
Στο μεταξύ, η επιστημονική κοινότητα του πλανήτη έχει συγκλονιστεί μετά από την πολυαναμενόμενη κυκλοφορία του Periodic Table of Awesoments από το Dapperstache.
Ειδικοί προειδοποιούν για τον ενδεχόμενο κίνδυνο οτι ο πίνακας ειναι τόσο Awesome που θα έπρεπε να υπάρχει στον πίνακα, κάτι που θα οδηγούσε σε παράδοξο και πιθανότητα δημιουργίας μαύρης τρύπας (Bh).
Μιλώντας για awesome πράγματα, έπεσα χθές επάνω στο site της U.S. Air Force. Κάντε κλίκ στο λίνκ και αφού φορτώσουν τα τρία λίνκς (Air, space, cyberspace) πατήστε τα για να δείτε όλα τα διαφορετικά animations που έχουν κάνει στην Γή. (αν και, μόνο το rendering των ωκεανών θα ήταν αρκετό να σας πετάξει τις κάλτσες.)
Καταπληκτική δουλειά, το internet του μέλλοντος και τα λοιπά, και μιλάμε μόνο για την εισαγωγική σελίδα. Πιο μέσα έχει δεκάδες high quality flash games, cutting edge web technologies και πολυ προπαγανδα. Χαλάλι τους λέω εγώ. Best of web.
Και για σύγκριση, δείτε και το αντίστοιχο ελληνικό. Αυτό το παπάρι.
Η εν λόγω αγορά ήταν μέρος της κυβερνητικής προτοβουλίας "Σύγχρονος Μπάτσος" με σκοπό την αναβάθμιση της αστυνομίας και προήλθε μετά απο ακύρωση του προηγούμενου σχεδίου να εξοπλίσουν τις ειδικές δυνάμεις καταστολής με segways όπως βλέπετε και στην φωτογραφία πιο κάτω.
Αν και στην Κίνα φαίνεται να είχε επιτυχία, οι υπέυθυνοι του σχεδίου αποφάσισαν να μην προχωρίσουν σε αυτή την αγορά μετά από αντίρρηση του ύπευθυνου δημόσιας εικόνας, του προγράμματος, ο οποίος δήλωσε "Θα μας πάρουν με τις πέτρες ακόμα και χωρίς επεισόδια". (φωτογραφία από το Big Picture)
Στο μεταξύ, η επιστημονική κοινότητα του πλανήτη έχει συγκλονιστεί μετά από την πολυαναμενόμενη κυκλοφορία του Periodic Table of Awesoments από το Dapperstache.
Ειδικοί προειδοποιούν για τον ενδεχόμενο κίνδυνο οτι ο πίνακας ειναι τόσο Awesome που θα έπρεπε να υπάρχει στον πίνακα, κάτι που θα οδηγούσε σε παράδοξο και πιθανότητα δημιουργίας μαύρης τρύπας (Bh).
Μιλώντας για awesome πράγματα, έπεσα χθές επάνω στο site της U.S. Air Force. Κάντε κλίκ στο λίνκ και αφού φορτώσουν τα τρία λίνκς (Air, space, cyberspace) πατήστε τα για να δείτε όλα τα διαφορετικά animations που έχουν κάνει στην Γή. (αν και, μόνο το rendering των ωκεανών θα ήταν αρκετό να σας πετάξει τις κάλτσες.)
Καταπληκτική δουλειά, το internet του μέλλοντος και τα λοιπά, και μιλάμε μόνο για την εισαγωγική σελίδα. Πιο μέσα έχει δεκάδες high quality flash games, cutting edge web technologies και πολυ προπαγανδα. Χαλάλι τους λέω εγώ. Best of web.
Και για σύγκριση, δείτε και το αντίστοιχο ελληνικό. Αυτό το παπάρι.
Wednesday, December 17, 2008
Nova. Πετυχημένη διαφημιστική καμπάνια ή διαστημόπλοιο?
Κάθομαι εδώ και μια βδομάδα και λέω σε όλο τον κόσμο πόσο καταπληκτική είναι η καινούργια διαφημιστική καμπάνια της Nova, έχοντας δει μόνο δυο από τα έξι TV spots.
Και μετά από ένα βράδυ που διηγόμασταν ο ένας στον άλλον αυτές που είχε δεί ο καθένας και κοντέψαμε να πάθουμε κακό απο τα γέλια, έφαγα όλο το internet να τις βρω αλλα μάταια.
Έφτασα λοιπόν στο σημείο προχθές να στείλω e-mail στο nova λεγοντας τους να τις βάλουν κάπου οnline να τις βλέπει ο κόσμος και σήμερα, συμπτωματικά ή μη, βρίσκονται στην κεντρική σελίδα του καναλιού, κάτω κάτω.
Best campain ever, λέμε.
Και μετά από ένα βράδυ που διηγόμασταν ο ένας στον άλλον αυτές που είχε δεί ο καθένας και κοντέψαμε να πάθουμε κακό απο τα γέλια, έφαγα όλο το internet να τις βρω αλλα μάταια.
Έφτασα λοιπόν στο σημείο προχθές να στείλω e-mail στο nova λεγοντας τους να τις βάλουν κάπου οnline να τις βλέπει ο κόσμος και σήμερα, συμπτωματικά ή μη, βρίσκονται στην κεντρική σελίδα του καναλιού, κάτω κάτω.
Best campain ever, λέμε.
Απ' τα αλώνια στα σαλόνια
Και από το "μυστικό" πάρτυ στη μέση του πολέμου του Σαβάτου, στο γιαλατζί Upper East Side του Manhattan, όπου δεκάδες Σερίνες και Τζένες διασκέδασαν με τα λεφτά του περιοδικού Free και των χορηγών του.
Στην είσοδο είπαμε τα ονοματα μας στην κοπέλα για να κοιτάξει την guest list της αλλά ο πορτιέρης την σταμάτησε λέγοντας της "Δεν χρειάζεται, τα παιδια ειναι ΟΚ, μπαίνουν". Καλά, όλοι μπαίνουν ψηλέ αλλά thanks για το boost.
Και μέσα, η τεμπελιά μας να πιάσουμε τραπέζι και καναπέ μας έβγαλε κερδισμένους αφού ερχόταν αγκαζέ με ένα μπουκάλι τεκίλα το οποίο ήπιαμε όλο για να μην στεναχωρήσουμε τους οικοδεσπότες μας, χαζεύοντας τις χορευτριες με τα δερμάτινα εσώρουχα.
Σε ευχαριστούμε, Free για την ψευδαίσθηση οτι έχουμε λεφτά και για το hangover που είχα όλη μέρα σήμερα στην δουλειά.
You know you love me, Xoxo, Than van Der Blu
Monday, December 15, 2008
The Big Picture
Το Big Picture είναι ένα blog με καταπληκτικές φωτογραφίες απ' όλο τον κόσμο, το οποίο παρακολουθώ και το σημερινό του post έχει ως θέμα τις εδώ εξεγέρσεις, προσφέροντας μερικές απίθανες φωτος. Ποστάρω εδώ τις αγαπημένες μου και πηγαίνετε εκεί για τις υπόλοιπες.
Μπάτσοι φλαμπέ. Και αναρωτιόμουν πως και δεν αρπάζουν ανάμεσα σε τόσες φωτιές.
Κούκλες βιτρίνας που καίγονται. Τρείς πίπες στον φωτογράφο για την πιο horror pic των ημερών.
Motherfucking LASERS and shit! Το RPG του δρόμου δεν έμεινε στα σπαθιά και τις βαλίστρες. Και η καλύτερη προσωπικά....
Καλά. Η φωτογραφία είναι απλά από άλλη εποχή! Το χρώμα, η χειρονομία, το κοριτσάκι. Άλλη εποχή λεμε! Τρελά συγχαρητήρια στην φωτογράφο και στα παιδιά που μας αποδεικνέιουν οτι οι hippies δεν έχουν πεθάνει.
Μπάτσοι φλαμπέ. Και αναρωτιόμουν πως και δεν αρπάζουν ανάμεσα σε τόσες φωτιές.
Κούκλες βιτρίνας που καίγονται. Τρείς πίπες στον φωτογράφο για την πιο horror pic των ημερών.
Motherfucking LASERS and shit! Το RPG του δρόμου δεν έμεινε στα σπαθιά και τις βαλίστρες. Και η καλύτερη προσωπικά....
Καλά. Η φωτογραφία είναι απλά από άλλη εποχή! Το χρώμα, η χειρονομία, το κοριτσάκι. Άλλη εποχή λεμε! Τρελά συγχαρητήρια στην φωτογράφο και στα παιδιά που μας αποδεικνέιουν οτι οι hippies δεν έχουν πεθάνει.
City of A Chronicles: City of Shadows
Act I: Unfamiliar streets
Δώσαμε ραντεβού με τους ξενιτεμένους φίλους μου, που έλειπαν σε όλη την Ευρώπη αυτή τη περίεργη βδομάδα, στο σημείο που πάντα δίνουμε ραντεβού. Μόνο που η Μεσολογγίου, οπως σωστά είχε δηλώσει ο Χάρης στην άρχη των επεισοδίων, δεν ήταν πια ο ίδιος δρόμος. Η γωνία Μεσολογγίου και Τζαβέλα είχε ανεπίσημα μετονομαστεί σε γωνία Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου 15 ετών και αντί για αμέριμνες παρέες υπήρχε ενα σκυφτό ευλαβικό πλήθος. Αντί για μηνύματα με σπρέυ μια ταπετσαρία γραμμάτων κάλυπτε τους τοίχους και η ευχάριστη οχλαγωγία είχε δώσει τη θέση της σε μια βαριά σιωπή που έσπαγε που και που το περαστικό μηχανάκι ή το χαρούμενο ringtone του κινητου του Χάρη.
Αφού μαζευτήκαμε και αγκαλιαστήκαμε κινήσαμε προς τον προορισμο μας, περνώντας από την Στουρνάρη, αφήνοντας την προσωπική μας πολεμική ρεπόρτερ να μας ξεναγήσει και να μας διηγηθεί το δικό της χρονικό των ημερών που έζησε πρώτη γραμμή. Η Στουρνάρη, χωρίς παρκαρισμένα αμάξια έμοιαζε ξένη, δείχνοντας το πραγματικό της μέγεθός και το πιο εικονικό μαγαζί της silicon valley της Αθήνας είχε γίνει απο συμβολο τεχνολογίας σε σύμβολο αγώνα. Η γωνία του Παπασωτηρίου είναι ακόμα κλειστή με δύο καμμένα αμάξια και κάδους. Τα φανάρια είναι όλα σβηστά. Εικόνες απο το πρόσφατα παιγμένο Fallout 3 ζωντανεύουν μπροστά μου. Το tour συνεχίζεται και έξω απο τα εξάρχεια. Πατησίων, Ομόνοια, Πειραιώς.
Act II: Μεταξουργείο.
- Ωραία περιοχή το Μεταξουργείο.
- ...Οχι, δεν είναι.
- Ναι, όχι δεν είναι αλλά ξέρεις τι εννοώ. Είναι... ενδιαφέρουσα.
Το Αστάρι δεν είναι αυτό που βάζουν στους τοίχους για να πιάσει απο πάνω η μπογιά? Σίγουρα είναι κάτι που δεν τρώγεται. Κάτσαμε, φάγαμε και είπαμε πως περάσαμε και τι μάθαμε τη βδομάδα που είμασταν χωριστά, έχοντας μερικά απο τα παραδοσιακά προϊόντα της Ολλανδίας (τσόκαρα, τουλίπες) να συνοδεύουν την βραδιά μας. Επίσης, μου εξήγησαν επιτέλους τι είναι ένας κρατιστής και τους λόγους για τους οποίους δεν είμαι. Φίλε P5ycho, καλύτερα να είχες πάρει αυτό πίσω και να είχες επιμείνει στο "τελειωμένος πανηλίθιος".
Act III: Hidden places and long dead emperors
Παίρνοντας τον δρόμο της επιστροφής μέσα από τα στενά του Μεταξουργείου βρεθήκαμε σε έναν ακόμη φανταστικό κόσμο. Ένα μεγάλο τείχος με υπερβολική περίφραξη φύλασε μια εντελώς άδεια αλάνα. Φαινομενικά άδεια, αλλά τόσο μεγάλη που θα μπορούσε να χωρέσει ένα ολόκληρο κτίριο. Ένα κτίριο αόρατο στην αντιληψη μας, οπού όλοι μας έχουμε υπνωτιστεί για να μην βλέπουμε. Όπως το lair του Shiwan Khan στο The Shadow.
Και, σαν οι δρόμοι να ήθελαν να ενισχύσουν αυτή τη φαντασίωση, μας οδήγησαν στα πραγματικά Headquarters της περιοχής.
Το μεγάλο κτίριο με τα τεράστια χρυσά γράμματα είναι, όπως μας πληροφορεί η ταμπέλα από κάτω, κινέζικο εμπορικό κέντρο. Το Attica της China Town. Αλλά μην γελιέστε από την βιτρίνα. Μέσα, νεκροί παντοδύναμοι αυτοκράτορες συνομωτούν για την κυριαρχία του κόσμου και αρχαία μυστικά μαγείας και δύναμης ανταλλάσουν χέρια. Ο κινδυνος είναι μεγάλος, μα μη φοβάστε. Το φεγγάρι από πάνω υπόσχεται ήρωες.
Sunday, December 14, 2008
Swing kids
Εν μέσω ενός πολέμου, περπατάμε σκυφτοί. Το Σύνταγμα ειρηνικά κλειστό. Γυρω μας τα νεα και οι φήμες διαδίδονται απο στόμα σε στόμα. "Καιγονται πάλι τα εξάρχεια".
Μια πορεία κόβει την Πειραιώς στα δυο. Κάποιος σπάει το φανάρι. Η τεχνόπολις σκοτεινή, άδεια, με τις πόρτες κλειστές. "There's nothing to see here, kids. Move along".
Πλησιάζουμε την πόρτα. Ξέρουμε οτι κάτι υπάρχει. "Ηρθαμε για το πάρτυ" Προχωράμε στο σύνθημα ψιθυριστά. "Τα ραπανάκια δεν ανθίζουν τον χειμώνα". Η πόρτα ανοίγει για εμάς. "Πίσω αριστερά, παιδιά"
Τα βαριά παλτά της επανάστασης βγαίνουν. Μέσα κόκκινα χαλιά, ψεύτικοι πολυέλαιοι, Nu rave και free drinks. We mingle.
Βγαίνουμε έξω για ένα τσιγάρο. Ο αέρας φέρνει απο μακριά ήχους σειρήνων και κρότων. Κάτι γίνεται πάλι. Κανείς δεν ξέρει τι αλλά όλοι άκουσαν από κάτι. Οι φήμες συνεχίζονται. Καποιοι πηγαίνουν να δούν.
"'Ακουσα σειρήνες", "Έριξαν δακρυγόνα", "Τελείωσαν τα ποτά", "Εσπασαν το Mamacas", "Καλά του έκαναν", "Το παρτυ θα κλέισει σε μια ώρα. Θέμα ασφάλειας.", "Το μπαρ ανεφοδιάστηκε"
Μπαινουμε πάλι μέσα.
Η καρδιά μας είναι βαριά καθώς συνειδητοποιούμε την αλήθεια: Τα μπαλόνια είναι το σύμβολο της χαράς και της ευτυχίας. Και σκάνε.
Χορεύουμε μέχρι το τέλος και μετά βρώμικο σε μια άδεια πλατεία Κεραμεικού και υποκατάστατο του πάρτυ στο K44 οπου ένα ζευγάρι κυριαρχούσε στην πίστα. Ένα ζευγάρι που την άλλη μέρα θα μπορεί να πεί "Πω, πω, χορέψαμε χθές" και να το εννοεί.
Η νύχτα τελειώνει με το δικό μας σύνθημα. "Το Ugly Betty γαμάει το Gossip Girl" (c) Κατερίνα.
Μια πορεία κόβει την Πειραιώς στα δυο. Κάποιος σπάει το φανάρι. Η τεχνόπολις σκοτεινή, άδεια, με τις πόρτες κλειστές. "There's nothing to see here, kids. Move along".
Πλησιάζουμε την πόρτα. Ξέρουμε οτι κάτι υπάρχει. "Ηρθαμε για το πάρτυ" Προχωράμε στο σύνθημα ψιθυριστά. "Τα ραπανάκια δεν ανθίζουν τον χειμώνα". Η πόρτα ανοίγει για εμάς. "Πίσω αριστερά, παιδιά"
Τα βαριά παλτά της επανάστασης βγαίνουν. Μέσα κόκκινα χαλιά, ψεύτικοι πολυέλαιοι, Nu rave και free drinks. We mingle.
Βγαίνουμε έξω για ένα τσιγάρο. Ο αέρας φέρνει απο μακριά ήχους σειρήνων και κρότων. Κάτι γίνεται πάλι. Κανείς δεν ξέρει τι αλλά όλοι άκουσαν από κάτι. Οι φήμες συνεχίζονται. Καποιοι πηγαίνουν να δούν.
"'Ακουσα σειρήνες", "Έριξαν δακρυγόνα", "Τελείωσαν τα ποτά", "Εσπασαν το Mamacas", "Καλά του έκαναν", "Το παρτυ θα κλέισει σε μια ώρα. Θέμα ασφάλειας.", "Το μπαρ ανεφοδιάστηκε"
Μπαινουμε πάλι μέσα.
Η καρδιά μας είναι βαριά καθώς συνειδητοποιούμε την αλήθεια: Τα μπαλόνια είναι το σύμβολο της χαράς και της ευτυχίας. Και σκάνε.
Χορεύουμε μέχρι το τέλος και μετά βρώμικο σε μια άδεια πλατεία Κεραμεικού και υποκατάστατο του πάρτυ στο K44 οπου ένα ζευγάρι κυριαρχούσε στην πίστα. Ένα ζευγάρι που την άλλη μέρα θα μπορεί να πεί "Πω, πω, χορέψαμε χθές" και να το εννοεί.
Η νύχτα τελειώνει με το δικό μας σύνθημα. "Το Ugly Betty γαμάει το Gossip Girl" (c) Κατερίνα.
Friday, December 5, 2008
highschool Reunion
Έγω όταν ακούω reunion αρχικά χαίρομαι γιατί στο μυαλό μου μου έρχονται εικόνες από αμερικάνικες ταινίες, με όοολο το σχολείο μαζεμένο σε έναν καλοφώτιστο χώρο όπου μπορείς να μιλήσεις άνετα και να catch up με τους παλιούς σου συμμαθητές, και πηγαίνεις συνήθως με την γκόμενα/ο και μια ιστορία για το πόσο πετυχημένος είσαι. Και που φυσικά, ο bully έχει γίνει είτε gay είτε αλκοολικός, οι hot κοπέλες παντρεμένες με δυο παιδιά η κάθε μια και ο σχολικός σου έρωτας still single και πρόθυμος.Αλλά μετά μου έρχεται η πραγματική εικόνα. Γιατί, και τις δυο φορές που άφησα την φαντασίωση μου να με οδηγήσει σε ένα από αυτά, βρέθηκα σε ένα άσχημο σκοτεινό club, με άσχημη μουσική και δέκα ανθρώπους από άλλες τάξεις που ποτέ δεν έκανα ιδιαίτερη παρέα μαζί τους.
Και είναι αυτή η δεύτερη εικόνα που με κάνει να μην θέλω να πάω στο reunion που οργανώνει το παλιό μου σχολείο μέσω του facebook στις 12 του μήνα. Η εικόνα, συν τα 25 ευρώ είσοδο που αποφάσισαν να βάλουν για να κλείσουν το μαγαζί όλο δικό μας.
Πρώτα απ' όλα, που ακούστηκε να βάζεις είσοδο σε κάτι που ο περισσότερος κόσμος δεν θέλει/ενδιαφέρει να πάει (ακόμα και στα ιδανικά reunions του κινηματογράφου)? Και μάλιστα, τόσο υψηλή είσοδο? Θα έχει λέει open bar και ήταν το πρώτο επιχείρημα που άκουσα όταν γκρίνιαξα για την τιμή. Μα... μα άμα έχεις πληρώσει 25 ευρώ δεν είναι open bar πια! Θα κάθομαι να πίνω με το ζόρι μέχρι να βγάλω τα λεφτά μου και μετά θα σηκωθω να φύγω? Και πως θα πάω εγώ την γκόμενα για παρέα? Άλλα 25 και άλλα τέσσερα ποτά με το ζόρι ενώ εγώ κάνω το catch up μου?
Don't get me wrong, δεν ειναι πολλά τα 25 ευρώ γενικά. Τόσα θα χαλάσεις το λιγότερο ένα καλό βράδυ με ποτά και ταξιά και φαγιά. Είναι όμως πάρα πολλά για ένα reunion! αν ήταν σωστό reunion, έτσι όπως το περιέγραψα πιο πάνω, και ήταν να δώ ανθρώπους που έχω χάσει επαφή μαζί τους και θέλω να μάθω τι έγιναν, χαλάλι τα 25. Αλλά στην καλύτερη περίπτωση ο κόσμος εκεί θα αποτελείται από τρία γκρούπς: Αυτους που δεν με ενδιαφέρουν, αυτοί που έχω ήδη επαφή μαζί τους και άντε και αυτοί που θα μπορούσα να έχω επαφή μαζί τους οποιαδήποτε στιγμή (όλοι αυτοί που έχω στο facebook, δλδ.) φτηνότερα!
Όσοι θα ήθελα να δώ και δεν μπορώ αλλιώς, δεν θα είναι εκεί anyway οπότε, αν και θα ήθελα πολύ να διηγηθώ την ιστορία του πως ανακάλυψα τα post-its και έγινα πάμπλουτος μέσα σε μια νύχτα, φοβάμαι οτι δεν θα σας τιμήσω στο reunion. Εκτός κι άν μάθω ότι ο jock που μου τράβαγε το σώβρακο και με κλείδωνε στα lockers θα είναι εκεί με την αλκοολική του γυναίκα και επιτέλους θα πάρω την εκδίκηση μου.
Wednesday, December 3, 2008
Elevator luxury
'Εχετε καθήσει σε καρέκλα μέσα σε ασανσέρ? Μοναδική εμπειρία. Το έκανα κατά τη διάρκεια της μετακόμισης δυο φορές και ήταν δύσκολο να γυρίσω μετά πίσω στη μονότονη όρθια ζωή.
Tuesday, November 25, 2008
2012 and common sense
Οκ, δεν κρύβω οτι χαίρομαι και εγώ τον όλο μύθο γύρω απο το 2012, καθαρά σε fiction περιβάλλον, όπως θα χαρώ και την καινούργια ταινία του Emmerich. Αλλά επειδή, όπως πάντα, νιώθω την ανάγκη να ξεκαθαρίσω μερικά πράγματα και να βάλω μερικά ηλίθια μυαλά στη θέση τους, ορίστε μια εξήγηση για όλα τα υποτιθέμενα "γεγονοτα" που θα συμβούν στις 21 Δεκεμβρίου του 2012. Έτσι, για να ξέρετε και να έχετε ενα πρόχειρο link να δείχνετε σε όποιον φοβισμένο συναντήσετε.
Ας αναλύσουμε ένα ένα όλα αυτά τα facts που ο υποθετικός μας φίλος με IQ παπαγάλου (έξυπνα πουλιά κατά τ'άλλα) ξεστομίζει επιγραμματικά δεξιά κι αριστερά.
1. Στις 21 Δεκεμβρίου του 2012, το ημερολόγιο που χρησιμοποιούσαν οι Μάγια και που μετρά εδώ και 5000 χρόνια τελειώνει! Και οι Μάγια έχουν προφητεύσει το τέλος του κόσμου για εκείνη τη μέρα (ή μια 'νέα αρχή)
Στις 21 Δεκεμβρίου του 2012 (23 για μερικούς) συμπληρώνεται στο long count calendar των αρχαίων μεσοαμερικάνικων λαών ο δέκατος τρίτος b'ak'tun κύκλος και για πρώτη φορά μετά από 5000+ χρόνια θα αρχίσει να μετράει απο την αρχή. Δηλαδή ότι κάνουν τα δικά μας ημερολόγια κάθε 365 μέρες. Αυτό ιστορικά είναι αρκετά ενδιαφέρον. Τώρα, οι προφητείες για το τέλος του κόσμου είναι τόσο τρομαχτικές όσο το "Πάει ο παλιός ο χρόνος".
2. Στις 21 Δεκεμβρίου οπου είναι το χειμερινό ηλιοστάσιο, η Γή και ο Ήλιος θα ευθυγραμμιστούν με το κέντρο του γαλαξία, κάτι που συμβαίνει κάθε 30.000 χρόνια πάνω κάτω.
ΟΚ, πρώτα απ'όλα, και? Ακούγεται πολυ τρομαχτικό ε? Ναι, βλακάκο? Κάθησες ποτέ άγνωστε τύπε να σκεφτείς λίγο τι σημαίνει αυτό που είπες? Τι θα συμβεί άραγες αν ο Ήλιος μας ευθυγραμμιστεί με μια νοητή γραμμή που έχουμε ορίσει εμείς για καλύτερη χαρτογράφιση? Το ίδιο που θα συμβεί σε έναν κόκκο άμμου αν ευθυγραμμιστεί με τον ισημερινό της Γης υποθέτω.
Και για να μην έχετε αμφιβολίες, η ευθυγράμμιση αυτή κρατάει 36 χρόνια (είναι μεγάλος ο ρημάδης ο γαλαξίας) και το ακριβές σημείο ευθυγράμμισης συνέβη ήδη, πίσω στο 1998. Οπου, δεν καταστράφηκε ο κόσμος!
3. Οι μαγνητικοί πόλοι του Ήλιου θα αντιστραφούν!
Ναι. Επίσης, και? Το κάνουν κάθε 11 χρόνια. Τελευταία φορά ήταν το 2001. Οπου, δεν καταστράφηκε ο κόσμος!
4. Μη σου πω και της Γής!
Καλά, αυτό κάποια στιγμή θα γίνει και όταν γίνει την πατήσαμε αλλά δεν έχει να κάνει με το 2012. Οι μαγνητικοί πόλοι της Γης αντιστρέφονται κάθε 300.000 χρόνια περίπου, και την τελευταία φορά που συνέβη ήταν πριν 780.000 χρόνια. Έχει καθυστερήσει ανησυχητικά πολύ. Κανείς δεν ξέρει πότε θα γίνει αλλά και πάλι είναι κάτι που παιρνει χρόνο!
5. Κορύφωση ηλιακών καταιγίδων.
Επίσης ένα μεγάλο 'so what?'. Προβληματικό ναι, καταστροφικό σε πλανητικό επίπεδο, naaaah!
Υπάρχουν τώρα και οι λοιπές συμπλήρωματικές θεωρίες για Νοστράδαμους, ελλ, ανύψωση του ανθρώπου σε όν ενέργειας, upgrade του DNA μας σε 12 έλικες (what?), και φυσικά, bees, αλλά αυτές δεν είναι άξιες αναφοράς όπως και οι υποστηρικτές τους.
Το μόνο πράγμα που θα ευχόμουν να γίνει το 2012 θα ήταν να απογοητευτούν όλοι αυτοί τόσο που να πέσουν να πεθάνουν αλλά, δεν έβαλαν μυαλό στο πρώτο Great disappointment, θα βάλουν τώρα?
Α, και by the way, surprise!
Ας αναλύσουμε ένα ένα όλα αυτά τα facts που ο υποθετικός μας φίλος με IQ παπαγάλου (έξυπνα πουλιά κατά τ'άλλα) ξεστομίζει επιγραμματικά δεξιά κι αριστερά.
1. Στις 21 Δεκεμβρίου του 2012, το ημερολόγιο που χρησιμοποιούσαν οι Μάγια και που μετρά εδώ και 5000 χρόνια τελειώνει! Και οι Μάγια έχουν προφητεύσει το τέλος του κόσμου για εκείνη τη μέρα (ή μια 'νέα αρχή)
Στις 21 Δεκεμβρίου του 2012 (23 για μερικούς) συμπληρώνεται στο long count calendar των αρχαίων μεσοαμερικάνικων λαών ο δέκατος τρίτος b'ak'tun κύκλος και για πρώτη φορά μετά από 5000+ χρόνια θα αρχίσει να μετράει απο την αρχή. Δηλαδή ότι κάνουν τα δικά μας ημερολόγια κάθε 365 μέρες. Αυτό ιστορικά είναι αρκετά ενδιαφέρον. Τώρα, οι προφητείες για το τέλος του κόσμου είναι τόσο τρομαχτικές όσο το "Πάει ο παλιός ο χρόνος".
2. Στις 21 Δεκεμβρίου οπου είναι το χειμερινό ηλιοστάσιο, η Γή και ο Ήλιος θα ευθυγραμμιστούν με το κέντρο του γαλαξία, κάτι που συμβαίνει κάθε 30.000 χρόνια πάνω κάτω.
ΟΚ, πρώτα απ'όλα, και? Ακούγεται πολυ τρομαχτικό ε? Ναι, βλακάκο? Κάθησες ποτέ άγνωστε τύπε να σκεφτείς λίγο τι σημαίνει αυτό που είπες? Τι θα συμβεί άραγες αν ο Ήλιος μας ευθυγραμμιστεί με μια νοητή γραμμή που έχουμε ορίσει εμείς για καλύτερη χαρτογράφιση? Το ίδιο που θα συμβεί σε έναν κόκκο άμμου αν ευθυγραμμιστεί με τον ισημερινό της Γης υποθέτω.
Και για να μην έχετε αμφιβολίες, η ευθυγράμμιση αυτή κρατάει 36 χρόνια (είναι μεγάλος ο ρημάδης ο γαλαξίας) και το ακριβές σημείο ευθυγράμμισης συνέβη ήδη, πίσω στο 1998. Οπου, δεν καταστράφηκε ο κόσμος!
3. Οι μαγνητικοί πόλοι του Ήλιου θα αντιστραφούν!
Ναι. Επίσης, και? Το κάνουν κάθε 11 χρόνια. Τελευταία φορά ήταν το 2001. Οπου, δεν καταστράφηκε ο κόσμος!
4. Μη σου πω και της Γής!
Καλά, αυτό κάποια στιγμή θα γίνει και όταν γίνει την πατήσαμε αλλά δεν έχει να κάνει με το 2012. Οι μαγνητικοί πόλοι της Γης αντιστρέφονται κάθε 300.000 χρόνια περίπου, και την τελευταία φορά που συνέβη ήταν πριν 780.000 χρόνια. Έχει καθυστερήσει ανησυχητικά πολύ. Κανείς δεν ξέρει πότε θα γίνει αλλά και πάλι είναι κάτι που παιρνει χρόνο!
5. Κορύφωση ηλιακών καταιγίδων.
Επίσης ένα μεγάλο 'so what?'. Προβληματικό ναι, καταστροφικό σε πλανητικό επίπεδο, naaaah!
Υπάρχουν τώρα και οι λοιπές συμπλήρωματικές θεωρίες για Νοστράδαμους, ελλ, ανύψωση του ανθρώπου σε όν ενέργειας, upgrade του DNA μας σε 12 έλικες (what?), και φυσικά, bees, αλλά αυτές δεν είναι άξιες αναφοράς όπως και οι υποστηρικτές τους.
Το μόνο πράγμα που θα ευχόμουν να γίνει το 2012 θα ήταν να απογοητευτούν όλοι αυτοί τόσο που να πέσουν να πεθάνουν αλλά, δεν έβαλαν μυαλό στο πρώτο Great disappointment, θα βάλουν τώρα?
Α, και by the way, surprise!
Monday, November 24, 2008
Sky on fire!
Την προηγούμενη Πέμπτη έπεσε στον Καναδά ενάς αρκετά μεγάλος μετεςρίτης. Όχι τόσο μεγάλος ωστέ να κάνει ζημιές ή έστω να καταφέρει να φτάσει στο έδαφος, αλλά αρκετά μεγάλος για να προσφέρει ένα φαντασμαγορικό θέαμα και να αποθανατιστεί από διάφορες κάμερες.
ΖΟΟΜ! ΒΟΟΜ! Μου φαίνεται είχε δίκιο ο CitizenMac όταν μίλησε για μαύρους προέδρους και μετεωρίτες.
Έχω δεί και εγώ μεγάλο μετεωρίτη να πέφτει, το '95 στο στρατόπεδο της Αντραβίδας. Τόσο μεγάλος δεν θα ήταν αλλά έφτασε λίγες δεκάδες μέτρα απο πίσω μου και φώτισε καταπράσινα όλο το νυχτερινό ουρανό (ήταν μετεωρίτης χαλκού προφανώς) τρομάζοντας το ζωντανό σκατό από μέσα μου. Κατά πάσα πιθανότητα κυριολεκτικά, μιας και εκείνη την ώρα ήμουν στη φύση και έχεζα.
ΖΟΟΜ! ΒΟΟΜ! Μου φαίνεται είχε δίκιο ο CitizenMac όταν μίλησε για μαύρους προέδρους και μετεωρίτες.
Έχω δεί και εγώ μεγάλο μετεωρίτη να πέφτει, το '95 στο στρατόπεδο της Αντραβίδας. Τόσο μεγάλος δεν θα ήταν αλλά έφτασε λίγες δεκάδες μέτρα απο πίσω μου και φώτισε καταπράσινα όλο το νυχτερινό ουρανό (ήταν μετεωρίτης χαλκού προφανώς) τρομάζοντας το ζωντανό σκατό από μέσα μου. Κατά πάσα πιθανότητα κυριολεκτικά, μιας και εκείνη την ώρα ήμουν στη φύση και έχεζα.
Monday, November 10, 2008
We are so small
Το Hubble Ultra Deep Field ή HUDF είναι μια εικόνα μιας περιοχής του σύμπαντος που δημιουργήθηκε από 800 διαφορετικά exposures μεσα στο διαστημα τεσσάρων μηνών (σεπτ. 2003 - Ιαν. 2004) απο το Hubble telescope και είναι η πιο λεπτομερής εικόνα του συμπαντος που έχει παρθεί με ορατό φως, απεικονίζοντας πανω απο 10.000 γαλαξίες (ναι, αυτα τα φωτεινά πραγματάκια ειναι γαλαξιες, οχι αστρα, τυχαίε cosmos illiterate αναγνώστη), και δινοντας μας μια ματια δεκατριών δισεκατομμυρίων χρόνων πισω στον χρόνο.
Well, ήταν η πιο λεπτομερής εικόνα. Ο νέος πρωταθλήτης ειναι η φωτογραφία που πήρε την προηγούμενη βδομάδα, το VLT, το μεγαλύτερο επίγειο τηλεσκόπιο (yes, it stands for Very Large Telescope) του European Southern Observatory.
Ας αφήσουμε τους πρωτόγονους να αναρωτιούνται για τον ανάδρομο Ερμη στο ζωδιο τους και οι υπολοιποι που έχουμε μυαλό και καποιο sense μεγέθους και απόστασης ας θαυμάσουμε γεματοι δέος την εικόνα σε όλη της την 6480x4239 και 31mb δόξα της, συνειδητοποιώντας αλλη μια φορά το ποσο μικροί και ασήμαντοι είμαστε.
Well, ήταν η πιο λεπτομερής εικόνα. Ο νέος πρωταθλήτης ειναι η φωτογραφία που πήρε την προηγούμενη βδομάδα, το VLT, το μεγαλύτερο επίγειο τηλεσκόπιο (yes, it stands for Very Large Telescope) του European Southern Observatory.
Ας αφήσουμε τους πρωτόγονους να αναρωτιούνται για τον ανάδρομο Ερμη στο ζωδιο τους και οι υπολοιποι που έχουμε μυαλό και καποιο sense μεγέθους και απόστασης ας θαυμάσουμε γεματοι δέος την εικόνα σε όλη της την 6480x4239 και 31mb δόξα της, συνειδητοποιώντας αλλη μια φορά το ποσο μικροί και ασήμαντοι είμαστε.
Friday, October 31, 2008
Συναδελφοι γραφιστες
Οταν στήνεις μια μακέτα και πρέπει να βάλεις τυφλό κείμενο η λύση είναι απλή. Μια επίσκεψη στο Lorem ipsum και έχεις όσο κειμενο θες σε κάθε γλώσσα (μέχρι και esperando)
Τι κάνεις όμως όταν θες ενα τυφλό λογότυπο? Ενα τυφλό corporate ID ή μια τυφλή εταιρία? Το απρόσωπο "Your logo here" δίνει μια εύκολη λύση, αλλά γιατί να μειώνεις την παρουσίαση της δουλειάς σου με κάτι τέτοιο?
Fear not, φίλε γραφίστα γιατί ο Than Blu σε συνεργασία με την blucorp έρχεται να δώσει τέλος στα προβλήματα σου προσφέροντας εντελώς δωρεάν μια ολοκληρωμένη πρόταση τυφλής εταιρικής ταυτότητας.
Η fairypeen ιδρύθηκε τον Οκτώβριο του 2008 από τον Τάκη Δείνα και τον Παραδείγματο Χάρη, αποτελείται απο λογότυπο, εταιρική ταυτότητα (κάρτα, επιστολόχαρτο και φάκελο), banner με σλογαν και μπορείτε να την χρησιμοποιήσετε σε όλες σας τις εφαρμογές.
Κατεβάστε μόνο το λογότυπο σε μορφή eps εδώ, ή όλα μαζί εδωδά και... καλές μακέτες.
Τι κάνεις όμως όταν θες ενα τυφλό λογότυπο? Ενα τυφλό corporate ID ή μια τυφλή εταιρία? Το απρόσωπο "Your logo here" δίνει μια εύκολη λύση, αλλά γιατί να μειώνεις την παρουσίαση της δουλειάς σου με κάτι τέτοιο?
Fear not, φίλε γραφίστα γιατί ο Than Blu σε συνεργασία με την blucorp έρχεται να δώσει τέλος στα προβλήματα σου προσφέροντας εντελώς δωρεάν μια ολοκληρωμένη πρόταση τυφλής εταιρικής ταυτότητας.
Η fairypeen ιδρύθηκε τον Οκτώβριο του 2008 από τον Τάκη Δείνα και τον Παραδείγματο Χάρη, αποτελείται απο λογότυπο, εταιρική ταυτότητα (κάρτα, επιστολόχαρτο και φάκελο), banner με σλογαν και μπορείτε να την χρησιμοποιήσετε σε όλες σας τις εφαρμογές.
Κατεβάστε μόνο το λογότυπο σε μορφή eps εδώ, ή όλα μαζί εδωδά και... καλές μακέτες.
Monday, October 13, 2008
Mind the duck
Το mind the duck ειναι μια συλλογη παραξενων ιστοριων, καταραμενης ποιησης, ευθυμων χρονικογραφηματων και, πανω απ' ολα, μια βαθια ματια μεσα στον σκοτεινο και αλλοκοτο κοσμο των πιο βαθιων μου συρταριων. Μια προσπαθεια με σκοπο να προκαλεσει συναισθηματα, σκεψεις και φαγουρα. Της ψυχης.
Βουτηχτε λοιπον αφοβα μεσα στον μαγευτικο κοσμο της γραπτης γλωσσας και του προφορικου τονου. Κολυμπηστε με χαρη μεσα στα αρμονικα κυματα της ποιησης. Ψαρεψτε τροφη για το μυαλο στον ομορφο ψαρικο κοσμο του μυαλου μου και πνιγειτε στην εκταση αυτης την μεταφορας.
Θα σας δω στην αλλη ακρη.
Βουτηχτε λοιπον αφοβα μεσα στον μαγευτικο κοσμο της γραπτης γλωσσας και του προφορικου τονου. Κολυμπηστε με χαρη μεσα στα αρμονικα κυματα της ποιησης. Ψαρεψτε τροφη για το μυαλο στον ομορφο ψαρικο κοσμο του μυαλου μου και πνιγειτε στην εκταση αυτης την μεταφορας.
Θα σας δω στην αλλη ακρη.
Saturday, October 11, 2008
Marine Traffic
Wow! Η Κατερινα μου εδειξε ενα φοβερο site, το marine Traffic, το οποιο εχει φτιαχτει απο το πανεπιστημιο Αιγαιου και εχει real time τις θεσεις ολων των πλοιων στο Αιγαιο (και σε πολλα αλλα μερη στον υπολοιπο κοσμο).
Πηγαινετε στο link, πατηστε Aegean στην λιστα επανω και presto! Ολα αυτα τα χρωματιστα μανταλακια ειναι τα διαφορα πλοια που τριγυρνουν στις θαλλασες μας.
Επισης, στο αριστερο drop down menu μπορειτε να επιλεξετε το πλοιο που σας ενδιαφερει και να δειτε οχι μονο που βρισκεται αυτη τη στιγμη αλλα και την γενικη του πορεια. Επισης μπορειτε να διαλεξετε λιμανι, να δειτε φωτογραφιες του καθε πλοιου και ο χαρτης εχει 5 modes. Default, satellite, hybrid, terrain και nautical.
Φοβερα χρησιμο για το καλοκαιρι, ειδικα οταν εισαι στο λιμανι και το περιμενεις το καταραμενο. (Αρκει το λιμανι να εχει wi-fi οπως στην Παρο, πχ.)
Πηγαινετε στο link, πατηστε Aegean στην λιστα επανω και presto! Ολα αυτα τα χρωματιστα μανταλακια ειναι τα διαφορα πλοια που τριγυρνουν στις θαλλασες μας.
Επισης, στο αριστερο drop down menu μπορειτε να επιλεξετε το πλοιο που σας ενδιαφερει και να δειτε οχι μονο που βρισκεται αυτη τη στιγμη αλλα και την γενικη του πορεια. Επισης μπορειτε να διαλεξετε λιμανι, να δειτε φωτογραφιες του καθε πλοιου και ο χαρτης εχει 5 modes. Default, satellite, hybrid, terrain και nautical.
Φοβερα χρησιμο για το καλοκαιρι, ειδικα οταν εισαι στο λιμανι και το περιμενεις το καταραμενο. (Αρκει το λιμανι να εχει wi-fi οπως στην Παρο, πχ.)
Thursday, October 9, 2008
Show off reel
Καθησα αυτες τις μερες και εφτιαξα επιτελους ενα show reel, κατι που ηθελα (και επρεπε) να κανω εδω και πολυ καιρο. Και μετα απο αρκετο ξεψειρισμα και τρια "final" cuts, ειναι ετοιμο και διαθεσιμο. Enjoy (and tell me what you think).
Show Reel 2008 from bluthan on Vimeo.
Επισης, καθησα και ειδα το πρωτο Pushing daisies του δευτερου κυκλου που καθοταν και περιμενε μια βδομαδα και βουρκωσα απο την ευτυχια και τα χαρουμενα χρωματα του μεσα στα πρωτα δεκα δευτερολεπτα.
Show Reel 2008 from bluthan on Vimeo.
Επισης, καθησα και ειδα το πρωτο Pushing daisies του δευτερου κυκλου που καθοταν και περιμενε μια βδομαδα και βουρκωσα απο την ευτυχια και τα χαρουμενα χρωματα του μεσα στα πρωτα δεκα δευτερολεπτα.
Monday, October 6, 2008
Καλημερα
Δεν εχω ιδεα πως καταφερα και ξυπνησα σημερα. Ηταν απο αυτα τα πρωϊνα που ξυπνας και καθεσαι και κοιτας το ξυπνητηρι που χτυπαει σαν χαμενος, και προσπαθεις να καταλαβεις τι ειναι αυτο το μαραφετι και γιατι ειναι τοσο θυμωμενο μαζι σου.
Ειναι κατι τετοια πρωινα που καταλαβαινεις πραγματικα πως θα εβλεπε τον σημερινο κοσμο ενας ανθρωπος των σπηλαιων. Και αυτη η λεξη... "snooze". Κατι τετοιες στιγμες δεν βγαζει κανενα νοημα γραμματικα. Σημερα θα ορκιζομουν οτι ηταν γραμμενη με ρουνους.
Ειναι κατι τετοια πρωινα που καταλαβαινεις πραγματικα πως θα εβλεπε τον σημερινο κοσμο ενας ανθρωπος των σπηλαιων. Και αυτη η λεξη... "snooze". Κατι τετοιες στιγμες δεν βγαζει κανενα νοημα γραμματικα. Σημερα θα ορκιζομουν οτι ηταν γραμμενη με ρουνους.
Thursday, September 25, 2008
Introduction to TV series, by Than
Το να πεις σε καποιον "πρεπει να δεις αυτο αμα πραγματικα σου αρεσει να βλεπεις σειρες/ταινιες/διαβαζεις βιβλια κτλ ειναι τις περισσοτερες φορες λαθος αμα το καλοσκεφτεις. Ναι, μερικα πραγματα ειναι κλασικα αλλα πιστευω οτι μπορεις πχ να αρχισεις να βλεπεις ταινιες που εχουν βγει απο το 2000 και μετα και παλι να παρεις την ιδια παιδεια και ερεθισματα που θα επαιρνες αν εβλεπες τις παλιοτερες 'must' ταινιες. Επισης δεν μου αρεσει να "πιεζω" καποιον να δει κατι. Προτιμω να το αναζητησει και να το ανακαλυψει μονος του αν νιωσει οτι το χρειαζεται. Εξαλλου, παντα θα υπαρχει για καποιον κατι που θα επρεπε να δει. Εγω δεν εχω δει ποτε πραγματα που πια ειναι common sense οτι ειναι αριστουργηματα, οπως το The Wire ή το Shield.
Παρολα αυτα, επειδη βλεπω στους τριγυρω γνωστους μου να γεννιεται η αγαπη για σειρες, θα ηθελα να κανω μια παρουσιαση των σειρων που εκαναν εμενα να αγαπησω την τηλεοραση και τους λογους για τους οποιους πιστευω οτι καποιος θα επρεπε να δει.
Buffy The Vampire Slayer
DUH, απο που αλλου θα αρχιζα? Η Buffy ειναι μια σειρα που ποτε μου δεν πιεσα καποιον να δει (οπως πχ πιεζα για το Firefly). Ειναι κατι που ξερω οτι δεν θα αρεσει σε ολους ακομα κι αν καταλαβουν τα καλα που εχει προσφερει. Και η αληθεια ειναι οτι στον κοσμο του Lost, του Heroes και του HBO η Buffy δεν εχει πολλα καινουργια πραγματα να προσφερει. Τι κι αν αυτη η σειρα αλλαξε την τηλεοραση για παντα και ο,τι καλο βλεπουμε σημερα δεν θα υπηρχε αν δεν ηταν αυτη? Το θεμα ειναι οτι υπαρχουν.
Αλλα παραμενει μια καταπληκτικη σειρα οπως και να εχει. Ο whedon ειναι ο master μου, οχι επειδη αλλαξε την τηλεοραση αλλα επειδη αλλαξε τον τροπο που εγω βλεπω τηλεοραση, τον τροπο που σκεφτομαι και τον τροπο που δημιουργω. Γιατι μεσα απο την Buffy εμαθα τι σημαινει να γραφεις καλα. Μου εδειξε πως γινεται μεσα απο μια σειρα να πονας απο τα γελια, να πλανταζεις απο τα κλαματα και να σου φευγουν οι γαμημενες σου καλτσες απο την ιδιοφυια της.
Η απαντηση των περισσοτερων ειναι συνηθως "Ναι ρε φιλε αλλα 7 seasons?"
Πρωτα απ' ολα δεν ειναι 7. Ειναι 8 μαζι με το comic και ειναι 13 μαζι με τις 5 του Angel (που, ναι. Οταν μιλαω για Buffy παει πακετο και με το Angel)
Και, ακουστε το απο καποιον που απεχθανοταν την Buffy μεχρι να κατσει να δει: Αξιζουν καθε δευτερολεπτο.
Arrested Development
Οκ. Εισαι ανθρωπος με good sense of humor, εισαι ανθρωπος εξυπνος και σου αρεσει γενικα η κωμωδια και να γελας. Ε, δεν καταλαβαινω γιατι δεν εχεις ακομα δει AD.
Ισως επειδη δεν ξερεις οτι μιλαμε για μια απο αυτες τις σειρες που βγαινουν καθε 10 χρονια για να μεινουν για παντα στην ιστορια. Μιλαμε για μια σειρα που σε κανει να αισθανεσαι εξυπνος μονο και μονο επειδη επιασες το αστειο. Μια σειρα που καταφερε να μεινει στον αερα τρια χρονια (ενω δεν την εβλεπε κανενας) μονο και μονο επειδη ειχαν ξεκολωθει να τις δινουν ολοι βραβεια.
Απο την στιγμη που σταματησε το AD, οι κωμικες σειρες κρινονται με βαση αυτο. Υπαρχουν δυο καλες κωμωδιες αυτη τη στιγμη. Το How I Met Your Mother που ειναι το κλασικο Friends-esque sitcom και το 30 Rock της Tina Fey. Το πρωτο ειναι ενα πολυ καλο sitcom. Το δευτερο, στις καλες στιγμες του ειναι ο,τι πιο αστειο μπορεις να δεις. Στις καλυτερες στιγμες του, αγγιζει το Arrested Development.
Δυομισι seasons ειναι βρε αδερφε. 53 20λεπτα επεισοδια. Δινεις μονο 18 ωρες απο τον χρονο σου και κερδιζεις μια μοναδικη διασταση στο humor. Αν εισαι αρκετα εξυπνος να το πιασεις.
Fullmetal Alchemist
Τωρα περασαμε στα Anime και ειναι ενας δυσκολος τομεας. Anime βλεπει ο καθενας για εντελως δικους του λογους και οσοι δεν βλεπουν, δεν βλεπουν. Period.
Εγω δεν βλεπω anime. Βλεπω σειρες. Σαν anime δεν ξερω που στεκεται. Ειμαι σιγουρος οτι ο καθενας θα εχει να προτεινει ενα αλλο anime ('φιλε αμα σου αρεσε αυτο τοτε...') και μπορει το anime που θα προτεινει να εχει καλυτερη ιστορια, με καλυτερο σχεδιο, με περισσοτερο αιμα και με μεγαλυτερα βυζια, δεν αντιλεγω. Αλλα δεν το συγκρινω με αλλα anime. Το υπολογιζω σαν μια animated σειρα, και ως τετοια ειναι εκπληκτικη. Με χαρακτηρες που μεγαλωνουν, με πλοκη που δεν ξεφευγει απο τα ορια που τις θετει το universe της και με καταπληκτικο soundtrack που δακρυζω καθε φορα που το ακουω.
Παρολα αυτα, επειδη βλεπω στους τριγυρω γνωστους μου να γεννιεται η αγαπη για σειρες, θα ηθελα να κανω μια παρουσιαση των σειρων που εκαναν εμενα να αγαπησω την τηλεοραση και τους λογους για τους οποιους πιστευω οτι καποιος θα επρεπε να δει.
Buffy The Vampire Slayer
DUH, απο που αλλου θα αρχιζα? Η Buffy ειναι μια σειρα που ποτε μου δεν πιεσα καποιον να δει (οπως πχ πιεζα για το Firefly). Ειναι κατι που ξερω οτι δεν θα αρεσει σε ολους ακομα κι αν καταλαβουν τα καλα που εχει προσφερει. Και η αληθεια ειναι οτι στον κοσμο του Lost, του Heroes και του HBO η Buffy δεν εχει πολλα καινουργια πραγματα να προσφερει. Τι κι αν αυτη η σειρα αλλαξε την τηλεοραση για παντα και ο,τι καλο βλεπουμε σημερα δεν θα υπηρχε αν δεν ηταν αυτη? Το θεμα ειναι οτι υπαρχουν.
Αλλα παραμενει μια καταπληκτικη σειρα οπως και να εχει. Ο whedon ειναι ο master μου, οχι επειδη αλλαξε την τηλεοραση αλλα επειδη αλλαξε τον τροπο που εγω βλεπω τηλεοραση, τον τροπο που σκεφτομαι και τον τροπο που δημιουργω. Γιατι μεσα απο την Buffy εμαθα τι σημαινει να γραφεις καλα. Μου εδειξε πως γινεται μεσα απο μια σειρα να πονας απο τα γελια, να πλανταζεις απο τα κλαματα και να σου φευγουν οι γαμημενες σου καλτσες απο την ιδιοφυια της.
Η απαντηση των περισσοτερων ειναι συνηθως "Ναι ρε φιλε αλλα 7 seasons?"
Πρωτα απ' ολα δεν ειναι 7. Ειναι 8 μαζι με το comic και ειναι 13 μαζι με τις 5 του Angel (που, ναι. Οταν μιλαω για Buffy παει πακετο και με το Angel)
Και, ακουστε το απο καποιον που απεχθανοταν την Buffy μεχρι να κατσει να δει: Αξιζουν καθε δευτερολεπτο.
Arrested Development
Οκ. Εισαι ανθρωπος με good sense of humor, εισαι ανθρωπος εξυπνος και σου αρεσει γενικα η κωμωδια και να γελας. Ε, δεν καταλαβαινω γιατι δεν εχεις ακομα δει AD.
Ισως επειδη δεν ξερεις οτι μιλαμε για μια απο αυτες τις σειρες που βγαινουν καθε 10 χρονια για να μεινουν για παντα στην ιστορια. Μιλαμε για μια σειρα που σε κανει να αισθανεσαι εξυπνος μονο και μονο επειδη επιασες το αστειο. Μια σειρα που καταφερε να μεινει στον αερα τρια χρονια (ενω δεν την εβλεπε κανενας) μονο και μονο επειδη ειχαν ξεκολωθει να τις δινουν ολοι βραβεια.
Απο την στιγμη που σταματησε το AD, οι κωμικες σειρες κρινονται με βαση αυτο. Υπαρχουν δυο καλες κωμωδιες αυτη τη στιγμη. Το How I Met Your Mother που ειναι το κλασικο Friends-esque sitcom και το 30 Rock της Tina Fey. Το πρωτο ειναι ενα πολυ καλο sitcom. Το δευτερο, στις καλες στιγμες του ειναι ο,τι πιο αστειο μπορεις να δεις. Στις καλυτερες στιγμες του, αγγιζει το Arrested Development.
Δυομισι seasons ειναι βρε αδερφε. 53 20λεπτα επεισοδια. Δινεις μονο 18 ωρες απο τον χρονο σου και κερδιζεις μια μοναδικη διασταση στο humor. Αν εισαι αρκετα εξυπνος να το πιασεις.
Fullmetal Alchemist
Τωρα περασαμε στα Anime και ειναι ενας δυσκολος τομεας. Anime βλεπει ο καθενας για εντελως δικους του λογους και οσοι δεν βλεπουν, δεν βλεπουν. Period.
Εγω δεν βλεπω anime. Βλεπω σειρες. Σαν anime δεν ξερω που στεκεται. Ειμαι σιγουρος οτι ο καθενας θα εχει να προτεινει ενα αλλο anime ('φιλε αμα σου αρεσε αυτο τοτε...') και μπορει το anime που θα προτεινει να εχει καλυτερη ιστορια, με καλυτερο σχεδιο, με περισσοτερο αιμα και με μεγαλυτερα βυζια, δεν αντιλεγω. Αλλα δεν το συγκρινω με αλλα anime. Το υπολογιζω σαν μια animated σειρα, και ως τετοια ειναι εκπληκτικη. Με χαρακτηρες που μεγαλωνουν, με πλοκη που δεν ξεφευγει απο τα ορια που τις θετει το universe της και με καταπληκτικο soundtrack που δακρυζω καθε φορα που το ακουω.
Tuesday, September 23, 2008
I'm a PC you motherfucker!
Monday, September 22, 2008
Μια ευχη για τον κοσμο.
Σημερα ειναι τα γενεθλια μου και χαρη στο facebook (και το myspace, και το msn) πηρα τα πιο πολλα 'χρονια πολλα' που εχω παρει ποτε. Απο φιλους, απο γνωστους, απο τελειως αγνωστους, απο παλιους συμμαθητες, απο το Λονδινο, μεχρι και απο το Pittsburgh, Pennsylvania.
Γι αυτο και γω θελω να κανω μια ευχη για τον κοσμο. Να απαλλαγουμε επιτελους απο την μαστιγα των ηλιθιων που πιστευουν οτι η τεχνολογια αποξενωνει. Ξερω οτι δεν πρεπει να εχουν μεινει πολλοι αλλα, οσοι ειστε, καντε μια χαρη σε ολους μας και drop dead. Κανονικα θα ημουν πιο ευγενικος και θα σας εδινα μια επιλογη λεγοντας "evolve or die" αλλα αν εχετε ακομα τετοιες αντιληψεις μετα απο τοσο καιρο δεν υπαρχει μαλλον ελπιδα για εσας.
Α, και μην σκεφτειτε αντι να πεθανετε να πατε απλα να ζησετε μονοι σας σε καποιο δασος. Συντομα, και χαρη στην τεχνολογια, το οριο ζωης θα ανεβει και θα χρειαστουμε οικοπεδα.
Γι αυτο και γω θελω να κανω μια ευχη για τον κοσμο. Να απαλλαγουμε επιτελους απο την μαστιγα των ηλιθιων που πιστευουν οτι η τεχνολογια αποξενωνει. Ξερω οτι δεν πρεπει να εχουν μεινει πολλοι αλλα, οσοι ειστε, καντε μια χαρη σε ολους μας και drop dead. Κανονικα θα ημουν πιο ευγενικος και θα σας εδινα μια επιλογη λεγοντας "evolve or die" αλλα αν εχετε ακομα τετοιες αντιληψεις μετα απο τοσο καιρο δεν υπαρχει μαλλον ελπιδα για εσας.
Α, και μην σκεφτειτε αντι να πεθανετε να πατε απλα να ζησετε μονοι σας σε καποιο δασος. Συντομα, και χαρη στην τεχνολογια, το οριο ζωης θα ανεβει και θα χρειαστουμε οικοπεδα.
Wednesday, September 17, 2008
Mixed up
Πωπω... Μην βαλετε ποτε να δειτε Terminator: The Sarah Connor Chronicles μετα απο τρια επεισοδια Gossip Girl. Για πολυ ωρα προσπαθουσα να καταλαβω ποιος ειναι αυτος στην σειρα και ποιος τον εδειρε.
Monday, September 15, 2008
Size does matter
Είμαι άνθρωπος που θέλει πάντα το καλύτερο όταν πρόκειται για φωτογραφικές μηχανές. Σίγουρα, τα 10 και 12 megapixels που έχουν οι περισσότερες standard compact μηχανές σήμερα ακούγονται ικανοποιητικά για έναν μέσο χρηστη, ενώ στις επαγγελματικές μπορείς να ανεβείς και μέχρι τα 60.
Εγώ λέω ότι αυτά είναι για αδερφές. Όταν αναζητάς την τελειότητα στην ψηφιακή φωτογραφική μηχανή, μονο μια μπορεί να ανταπεξέλθει στις προσδοκίες σου:
5.5 Terapixels. 1.000.000 φορες καλύτερη από οποιαδήποτε άλλη μηχανή. Έρχεται σε μπλε θαλασσί χρώμα, με αυτό-focus, αναγνώριση προσώπων και πάπια.
Εγώ λέω ότι αυτά είναι για αδερφές. Όταν αναζητάς την τελειότητα στην ψηφιακή φωτογραφική μηχανή, μονο μια μπορεί να ανταπεξέλθει στις προσδοκίες σου:
5.5 Terapixels. 1.000.000 φορες καλύτερη από οποιαδήποτε άλλη μηχανή. Έρχεται σε μπλε θαλασσί χρώμα, με αυτό-focus, αναγνώριση προσώπων και πάπια.
Sunday, September 14, 2008
How to find how-to's
Χαζευα το Monkeysee, ενα site με εκατονταδες how-to's video tutorials για καθε πραγμα. Απο Advanced skateboard tricks σε How to win a beauty pageant-swim suit competition.
Και φυσικα το παντα χρησιμο How to tie a tie.
Και, Χαρη, κρατα σημειωσεις. Ο ανθρωπος αυτος ανοιγει μπυρες με τα παντα. Με τα δοντια του, με ενα αλλο μπουκαλι μπυρας, ακομα και με ενα γαμημενο κομματι χαρτι!
Α, επισης ενα αλλο site με video tutorials ειναι και το Expert village. Το χαζευα παλιοτερα και μαθαινα magic tricks.
UPDATE
Αχα! Ανακαλυψα και το videojug με χρησιμα tutorials οπως How to make your breasts look bigger, How to be the perfect girlfriend και φυσικα How to make chicken tikka masala.
Και φυσικα το παντα χρησιμο How to tie a tie.
Και, Χαρη, κρατα σημειωσεις. Ο ανθρωπος αυτος ανοιγει μπυρες με τα παντα. Με τα δοντια του, με ενα αλλο μπουκαλι μπυρας, ακομα και με ενα γαμημενο κομματι χαρτι!
Α, επισης ενα αλλο site με video tutorials ειναι και το Expert village. Το χαζευα παλιοτερα και μαθαινα magic tricks.
UPDATE
Αχα! Ανακαλυψα και το videojug με χρησιμα tutorials οπως How to make your breasts look bigger, How to be the perfect girlfriend και φυσικα How to make chicken tikka masala.
Tuesday, September 9, 2008
The Fourth Screen
Man, τι γαματη διαφημιση της Nokia ειναι αυτη?
Εβλεπα ενα βιντεακι στο TED και η διαφημιση στο τελος μου αρεσε περισσοτερο απο την ομιλια.
Εβλεπα ενα βιντεακι στο TED και η διαφημιση στο τελος μου αρεσε περισσοτερο απο την ομιλια.
Thursday, September 4, 2008
It's all greek to me!
Το γράψιμο στο blog μόλις έγινε πολύ πολύ πιο εύκολο για μένα.
Όπως είχα δηλώσει και στο πρώτο πρώτο post μου, συνηθισμένος να γράφω σε greeklish, μου είναι πολύ δύσκολο να αλλάζω σε ελληνικά. Συν το ότι χρησιμοποιώ πολλές αγγλικές λέξεις και πρέπει να είμαι σε shift+alt όλη την ώρα (η command+space όταν είμαι στο mac όπως τώρα). Για να μην αναφέρω τους τόνους που όπως έχετε προσέξει δεν βάζω ποτε.
Και τώρα μου επέστησαν την προσοχή σε αυτό: Έναν greeklish - Greek translator που μεταφράζει σχεδόν αλάθητα τα greeklish σε ελληνικά, με τους τόνους τους και απ' όλα.
Μέχρι τώρα δεν έβγαλε κανένα λάθος, όσες διαφορετικές greeklish ορθογραφίες κι αν δοκίμασα. Και τώρα κάνω το ultimate test. Ό,τι βλέπετε εδώ γραμμένο έχει μεταφραστεί από εκεί. Θέλω να δω πως θα τα πάει σε ένα μεγάλο κείμενο με ανάμεικτα αγγλικά και ελληνικά μέσα. Δεν θα διορθώσω τίποτα και θα σχολιάσω από κάτω. Man, άμα δουλέψει θα bloggarw περισσότερο.
----------- results ------------
Success!
Wow, σχεδον τελειο, ε? (ναι, τωρα γραφω 'κανονικα' οποτε, bye bye τονοι)
Το μονο λαθος που βλεπω ειναι το "bloggarw" που οκ, λογικο ειναι να μην το βγαλει. Κατα τ' αλλα μετεφρασε ολοσωστα τα παντα. Τα ελληνικα ελληνικα, τα αγγλικα αγγλικα και, προσεχτε σε λεξεις οπως το "ποτε" (ή το 'γερος' που δοκιμασα νωριτερα), τις αφηνει χωρις τονο.
Τελειο!
Το μονο προβλημα οσων αφορα την συγγραφη blog ειναι οτι ενω μπορεις να γραψεις οσο κειμενο θες, μεταφραζει μεχρι 255 χαρακτηρες μονο. Το παραπανω κειμενο μου πηρε 3 copy/paste για να μεταφραστει ολοκληρο. Μικρο τιμημα σε σχεση με τι προσφερει και ειναι κατι που μπορει να φτιαχτει ευκολα στην πορεια.
Όπως είχα δηλώσει και στο πρώτο πρώτο post μου, συνηθισμένος να γράφω σε greeklish, μου είναι πολύ δύσκολο να αλλάζω σε ελληνικά. Συν το ότι χρησιμοποιώ πολλές αγγλικές λέξεις και πρέπει να είμαι σε shift+alt όλη την ώρα (η command+space όταν είμαι στο mac όπως τώρα). Για να μην αναφέρω τους τόνους που όπως έχετε προσέξει δεν βάζω ποτε.
Και τώρα μου επέστησαν την προσοχή σε αυτό: Έναν greeklish - Greek translator που μεταφράζει σχεδόν αλάθητα τα greeklish σε ελληνικά, με τους τόνους τους και απ' όλα.
Μέχρι τώρα δεν έβγαλε κανένα λάθος, όσες διαφορετικές greeklish ορθογραφίες κι αν δοκίμασα. Και τώρα κάνω το ultimate test. Ό,τι βλέπετε εδώ γραμμένο έχει μεταφραστεί από εκεί. Θέλω να δω πως θα τα πάει σε ένα μεγάλο κείμενο με ανάμεικτα αγγλικά και ελληνικά μέσα. Δεν θα διορθώσω τίποτα και θα σχολιάσω από κάτω. Man, άμα δουλέψει θα bloggarw περισσότερο.
----------- results ------------
Success!
Wow, σχεδον τελειο, ε? (ναι, τωρα γραφω 'κανονικα' οποτε, bye bye τονοι)
Το μονο λαθος που βλεπω ειναι το "bloggarw" που οκ, λογικο ειναι να μην το βγαλει. Κατα τ' αλλα μετεφρασε ολοσωστα τα παντα. Τα ελληνικα ελληνικα, τα αγγλικα αγγλικα και, προσεχτε σε λεξεις οπως το "ποτε" (ή το 'γερος' που δοκιμασα νωριτερα), τις αφηνει χωρις τονο.
Τελειο!
Το μονο προβλημα οσων αφορα την συγγραφη blog ειναι οτι ενω μπορεις να γραψεις οσο κειμενο θες, μεταφραζει μεχρι 255 χαρακτηρες μονο. Το παραπανω κειμενο μου πηρε 3 copy/paste για να μεταφραστει ολοκληρο. Μικρο τιμημα σε σχεση με τι προσφερει και ειναι κατι που μπορει να φτιαχτει ευκολα στην πορεια.
Tuesday, September 2, 2008
Friday, August 29, 2008
Updates
Οι διακοπες τελειωσαν και πολλες μου ηταν. Μετα απο τρελες περιπετειες στην μυστηριακη Αστυπαλαια και την παλια καλη Αντιπαρο γυρισα γεματος ορεξη και υλικο για δουλεια.
Γι αρχη, εκανα ενα μικρο update στα links δεξια, προσθετωντας ολα τα δικα μου, αν οχι για κανεναν αλλο λογο, για να υπαρχουν συγκεντρωμενα καπου. Εχετε το νου σας γιατι αν ολα πανε καλα και καταφερω να κρατησω την ορεξη μου και τα deadlines μου, συντομα θα υπαρξουν τουλαχιστον αλλα 3 Than related links για τα τρια πιο σημαντικα projects που ετοιμαζω. Για την ωρα, διασκεδαστε με οτι υπαρχει.
Επισης εκανα αλλο ενα update στα links με blogs φιλων αν και δεν ειναι ακομα τελειωμενο. Εφοσον ολοι και οι μανες τους εχουν απο ενα blog μου ηταν λιγο δυσκολο να κατσω να τα βρω ενα ενα και να τα linkαρω. Παρολα αυτα, τοσο η Μελ στο CineMel, οσο και ο Χαρης στο Ohm, εχουν μια huge list με blogs απ' οποιον ξερουν και δεν ξερουν οποτε μπορειτε να κοιταξετε εκει. Εγω εβαλα μονο οτι παρακολουθω απο τον reader μου και θα ανανεωνω τη λιστα οσο ανανεωνεται και ο reader.
Δε θα πω 'καλο χειμωνα'. Θα πω καλες Νυχτες Πρεμιερας που αρχιζουν στις 17 Σεπτεμβρη και ειναι το επομενο πραγμα που προσμενω.
Γι αρχη, εκανα ενα μικρο update στα links δεξια, προσθετωντας ολα τα δικα μου, αν οχι για κανεναν αλλο λογο, για να υπαρχουν συγκεντρωμενα καπου. Εχετε το νου σας γιατι αν ολα πανε καλα και καταφερω να κρατησω την ορεξη μου και τα deadlines μου, συντομα θα υπαρξουν τουλαχιστον αλλα 3 Than related links για τα τρια πιο σημαντικα projects που ετοιμαζω. Για την ωρα, διασκεδαστε με οτι υπαρχει.
Επισης εκανα αλλο ενα update στα links με blogs φιλων αν και δεν ειναι ακομα τελειωμενο. Εφοσον ολοι και οι μανες τους εχουν απο ενα blog μου ηταν λιγο δυσκολο να κατσω να τα βρω ενα ενα και να τα linkαρω. Παρολα αυτα, τοσο η Μελ στο CineMel, οσο και ο Χαρης στο Ohm, εχουν μια huge list με blogs απ' οποιον ξερουν και δεν ξερουν οποτε μπορειτε να κοιταξετε εκει. Εγω εβαλα μονο οτι παρακολουθω απο τον reader μου και θα ανανεωνω τη λιστα οσο ανανεωνεται και ο reader.
Δε θα πω 'καλο χειμωνα'. Θα πω καλες Νυχτες Πρεμιερας που αρχιζουν στις 17 Σεπτεμβρη και ειναι το επομενο πραγμα που προσμενω.
Thursday, July 17, 2008
No thoughts today, only rage.
Μπορω να χρησιμοποιησω λιγο το devilogical ως τον προσωπικο μου σακο και να εκφρασω την οργη μου? Ευχαριστω.
ΡΕΓΚΕ ρε ΠΟΥΣΤΗ ΜΟΥ πρωϊ πρωϊ? ΡΕΓΚΕ?
Δηλαδη ποσες φορες πρεπει να πω οτι δεν την αντεχω?
Ναι, ειμαι παραξενος στη μουσικη. Δεν "ασχολουμαι" με αποτελεσμα να μου αρεσουν πολυ συγκεκριμενα πραγματα. Οχι λιγα, οχι απο μια κατηγορια, αλλα οπως και να εχει οταν θα θελησω να κατσω να ακουσω μουσικη θα διαλεξω ενα ενα τα τραγουδια.
Αλλα οχι ρεγκε ρε φιλε και οχι Ελληνικα. Ειμαι σε αυτο το γραφειο κατι παραπανω απο τεσσερις μηνες και σχεδον καθε μερα ακουω την ΙΔΙΑ playlist με τα ΙΔΙΑ σκατοτραγουδα και ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΓΑΜΗΜΕΝΗ ΣΕΙΡΑ!
Ποσο μονοτονη και αδεια μπορει να ειναι η ζωη σου?
Εσεις, ποσο εχει κρατησει μια playlist? Ποσο εχετε κατσει να ακουτε ΚΑΘΕ μερα, τα ιδια τραγουδια ΜΟΝΟ? Βαλε ενα random τουλαχιστον. Τοσο πολυ θα σε πειραζε?
Και οκ, θα κατσω και θα ακουσω την γαμημενη λιστα που περιεχει ο,τι πιο αδιαφορο υπαρχει μουσικα, καθως επισης και Puressence που, αν με ρωτησεις θα σου πω οτι ειναι απο τα χειροτερα πραγματα που εβγαλε ποτε ο κοσμος και σε οσους αρεσουν δεν αξιζουν ουτε το σκατο μου. Σε αντιθεση με την Anouk, το αλλο highlight της λιστας, που αξιζει το σκατο μου γιατι, απο τους στιχους της το μονο ερωτικο που μου βγαζει ειναι να την χεσω στο στομα μεχρι να πνιγει.
Αλλα οχι ρεγκε ρε φιλε και οχι ελληνικα.
Νιωθω λιγο καλυτερα τωρα.
ΡΕΓΚΕ ρε ΠΟΥΣΤΗ ΜΟΥ πρωϊ πρωϊ? ΡΕΓΚΕ?
Δηλαδη ποσες φορες πρεπει να πω οτι δεν την αντεχω?
Ναι, ειμαι παραξενος στη μουσικη. Δεν "ασχολουμαι" με αποτελεσμα να μου αρεσουν πολυ συγκεκριμενα πραγματα. Οχι λιγα, οχι απο μια κατηγορια, αλλα οπως και να εχει οταν θα θελησω να κατσω να ακουσω μουσικη θα διαλεξω ενα ενα τα τραγουδια.
Αλλα οχι ρεγκε ρε φιλε και οχι Ελληνικα. Ειμαι σε αυτο το γραφειο κατι παραπανω απο τεσσερις μηνες και σχεδον καθε μερα ακουω την ΙΔΙΑ playlist με τα ΙΔΙΑ σκατοτραγουδα και ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΓΑΜΗΜΕΝΗ ΣΕΙΡΑ!
Ποσο μονοτονη και αδεια μπορει να ειναι η ζωη σου?
Εσεις, ποσο εχει κρατησει μια playlist? Ποσο εχετε κατσει να ακουτε ΚΑΘΕ μερα, τα ιδια τραγουδια ΜΟΝΟ? Βαλε ενα random τουλαχιστον. Τοσο πολυ θα σε πειραζε?
Και οκ, θα κατσω και θα ακουσω την γαμημενη λιστα που περιεχει ο,τι πιο αδιαφορο υπαρχει μουσικα, καθως επισης και Puressence που, αν με ρωτησεις θα σου πω οτι ειναι απο τα χειροτερα πραγματα που εβγαλε ποτε ο κοσμος και σε οσους αρεσουν δεν αξιζουν ουτε το σκατο μου. Σε αντιθεση με την Anouk, το αλλο highlight της λιστας, που αξιζει το σκατο μου γιατι, απο τους στιχους της το μονο ερωτικο που μου βγαζει ειναι να την χεσω στο στομα μεχρι να πνιγει.
Αλλα οχι ρεγκε ρε φιλε και οχι ελληνικα.
Νιωθω λιγο καλυτερα τωρα.
Monday, July 14, 2008
Man's best friend is not a lousy animal.
Την περασμενη Πεμπτη πηρα καινουργιο κινητο. Το παλιο μου, το K800 της Sony-Ericsson το ειχα σχεδον δυο χρονια, αλλα πριν απο αυτο ειχα το Κ750 και πριν απο αυτο το Κ700, που ειναι ολα τους πολυ παρομοια, οποτε ενιωθα τα τελευταια 4 χρονια οτι εχω το ιδιο κινητο που... μεγαλωνει μαζι μου.
Φετος ηθελα να φυγω απο την Sony-Ericsson. Αν και αγαπημενη μαρκα η Sony σε ολα της τα ειδη, με ειχε στεναχωρησει αφενος το γεγονος οτι οι καμερες της στα κινητα δεν ηταν ποτε οσο καλες θα επρεπε (ή εστω τοσο καλες οσο ηταν σε αλλα κινητα) και αφετερου ενιωθα οτι επρεπε να αγορασω πιο "συγχρονο" κινητο.
Δυστυχως ομως, ενω η επιδοτηση μου ειχε βγει, το κινητο που περιμενα, οχι. Πιστευα οτι το πολυποθητο Ν96 της Nokia θα ειχε κυκλοφορισει μεχρι τωρα αλλα του κακου. Και φυσικα (και περα του οικονομικου), μονο ενας βλακας θα επαιρνε το N95 ή ακομα παλιοτερο την στιγμη που ερχεται το καινουργιο μοντελο.
Τελικα, μονο και μονο για να μην χασω την επιδοτηση, πηρα παλι Sony και συγκεκριμενα το καινουργιο G900 που ειναι ενα περιεργο μειγμα "κλασικου" Κ-series Sony-Ericsson, smartphone και touch-screen goodness.
Επειδη δεν ηταν το κινητο που περιμενα να παρω, το ειδα απο την αρχη με κακο ματι. Με την πρωτη ματια θυμιζε τα παλια μου αλλα δεν ηταν ιδιο, τοσο εξαιτιας του symbian, που ειχα να χρησιμοποιησω απο το P800, οσο και λογω της ολης touchscreen φιλοσοφιας. Οπως και να εχει, και μετα απο γκρινια τυπου "Α, δεν εχει αυτο" και "Α, στο παλιο αυτο γινοταν καλυτερα", μετεφερα ο,τι ηταν να μεταφερω, αλλαξα την SIM και πεταξα το παλιο K800 κλειστο σε ενα συρταρι.
Σημερα λοιπον, 8 το πρωϊ, ξυπνησα απο τον αγνωστο ηχο του καινουργιου μου ξυπνητηριου. Και επειδη ειχα κοιμηθει στις 7:30 και μου ηταν αδυνατον να σηκωθω, το εκλεισα και το αλλαξα για τις 9:30.
...το βραδυ.
Μαλλον θα κοιμομουν ακομα αν, στις 9 και 11 ακριβως δεν με ξυπναγε το K800. Βλεπετε, ειχα ξεχασει να απενεργοποιησω το ξυπνητηρι του και, ακομα και κλειστο, χωρις SIM και πεταμενο σε ενα συρταρι, συνεχισε να κανει την δουλεια του σαν πιστος φιλος, ακολουθωντας το προγραμα του και φροντιζοντας για μενα.
To Κ800 ηταν παντα πιστο, εμπιστο, ανθεκτικο και ερωτας με την πρωτη ματια. Θα μεινει για παντα στην καρδια μου ως ενα απο τα καλυτερα κινητα που ειχα ποτε. Μπορει η καμερα του να μην ηταν τοσο καλη οσο αλλων, αλλα ειχε το BestPic και μπορουσα να βγαζω φωτογραφιες τους κεραυνους.
Τα κινητα ειναι ο καλυτερος φιλος του ανθρωπου. Σου θυμιζουν πραγματα, κρατανε την ζωη σου σε ταξη, σε φερνουν σε επαφη με αυτους που αγαπας, σε διασκεδαζουν και σου κραταν τις αναμνησεις. ΟΚ, μπορει να εχουν ισως λιγο καρκινογονα ακτινοβολια, αλλα εχω μαθει να δεχομαι τους φιλους μου με τα ελαττωματα τους.
Φετος ηθελα να φυγω απο την Sony-Ericsson. Αν και αγαπημενη μαρκα η Sony σε ολα της τα ειδη, με ειχε στεναχωρησει αφενος το γεγονος οτι οι καμερες της στα κινητα δεν ηταν ποτε οσο καλες θα επρεπε (ή εστω τοσο καλες οσο ηταν σε αλλα κινητα) και αφετερου ενιωθα οτι επρεπε να αγορασω πιο "συγχρονο" κινητο.
Δυστυχως ομως, ενω η επιδοτηση μου ειχε βγει, το κινητο που περιμενα, οχι. Πιστευα οτι το πολυποθητο Ν96 της Nokia θα ειχε κυκλοφορισει μεχρι τωρα αλλα του κακου. Και φυσικα (και περα του οικονομικου), μονο ενας βλακας θα επαιρνε το N95 ή ακομα παλιοτερο την στιγμη που ερχεται το καινουργιο μοντελο.
Τελικα, μονο και μονο για να μην χασω την επιδοτηση, πηρα παλι Sony και συγκεκριμενα το καινουργιο G900 που ειναι ενα περιεργο μειγμα "κλασικου" Κ-series Sony-Ericsson, smartphone και touch-screen goodness.
Επειδη δεν ηταν το κινητο που περιμενα να παρω, το ειδα απο την αρχη με κακο ματι. Με την πρωτη ματια θυμιζε τα παλια μου αλλα δεν ηταν ιδιο, τοσο εξαιτιας του symbian, που ειχα να χρησιμοποιησω απο το P800, οσο και λογω της ολης touchscreen φιλοσοφιας. Οπως και να εχει, και μετα απο γκρινια τυπου "Α, δεν εχει αυτο" και "Α, στο παλιο αυτο γινοταν καλυτερα", μετεφερα ο,τι ηταν να μεταφερω, αλλαξα την SIM και πεταξα το παλιο K800 κλειστο σε ενα συρταρι.
Σημερα λοιπον, 8 το πρωϊ, ξυπνησα απο τον αγνωστο ηχο του καινουργιου μου ξυπνητηριου. Και επειδη ειχα κοιμηθει στις 7:30 και μου ηταν αδυνατον να σηκωθω, το εκλεισα και το αλλαξα για τις 9:30.
...το βραδυ.
Μαλλον θα κοιμομουν ακομα αν, στις 9 και 11 ακριβως δεν με ξυπναγε το K800. Βλεπετε, ειχα ξεχασει να απενεργοποιησω το ξυπνητηρι του και, ακομα και κλειστο, χωρις SIM και πεταμενο σε ενα συρταρι, συνεχισε να κανει την δουλεια του σαν πιστος φιλος, ακολουθωντας το προγραμα του και φροντιζοντας για μενα.
To Κ800 ηταν παντα πιστο, εμπιστο, ανθεκτικο και ερωτας με την πρωτη ματια. Θα μεινει για παντα στην καρδια μου ως ενα απο τα καλυτερα κινητα που ειχα ποτε. Μπορει η καμερα του να μην ηταν τοσο καλη οσο αλλων, αλλα ειχε το BestPic και μπορουσα να βγαζω φωτογραφιες τους κεραυνους.
Τα κινητα ειναι ο καλυτερος φιλος του ανθρωπου. Σου θυμιζουν πραγματα, κρατανε την ζωη σου σε ταξη, σε φερνουν σε επαφη με αυτους που αγαπας, σε διασκεδαζουν και σου κραταν τις αναμνησεις. ΟΚ, μπορει να εχουν ισως λιγο καρκινογονα ακτινοβολια, αλλα εχω μαθει να δεχομαι τους φιλους μου με τα ελαττωματα τους.
Monday, June 23, 2008
Μην πατάτε το πρασινο
Σκεφτομουνα τωρα που λετε, Πως και ονομασαμε το πρασινο, "πρασινο"? Οχι το χρωμα, εννοω το συνολο της χλωριδας. Ξερετε, το πρασινο.
Ναι, καταλαβαινω πως τους ηρθε. Ειναι στο συνολο του πρασινο. Αυτο που με προβληματιζει ειναι γιατι δεν προσπαθησαν λιγο παραπανω. Εμεις γενικα ειμαστε πολυ επιτηδειοι και υπερφυαλοι με την γλωσσα μας. Τσακω εναν "υπερφυαλο", εναν "ορνιθορυγχο" και δυο "κλωστουφαντουργιες" και τραβα να βρεις τις ριζες τους. Και εκεινη την μερα τι εγινε? Ειχαμε κουραστει απο το να ανομαζουμε τον κοσμο γυρω μας και τεμπελιαζαμε?
"Ουφ, δεν μπορω αλλο ρε Αλάριχε, εχει πιαστει η γναθος μου."
"Ελα, τελειωνουμε. Πες πως θα πουμε και ολο αυτο το πρασινο γυρω μας!"
"Εχμ, Γαιοβλαστησ... Δε μπορω αλλο, αληθεια! Αστο πρασινο για την ωρα και βλεπουμε!"
...
Τι καμωματα ειναι αυτα? Ακομα και να εβγαλε τελικα μια αλλη ονομασια ο Αλαριχος, σιγα μην επιανε μετα απο αυτο!
"Νεαρε μου, δεν θα επρεπε να πατας την χλωριδα"
"Την Χλωρίδα την ΑΓΑΠΩ, πατερα, και δεν θα το εκανα ποτε αυτο!"
Και μιλωντας για το πρασινο, βρηκα και που το φυλανε ολο το χειμωνα.
Thursday, June 19, 2008
Mass Effect
Οταν σκεφτομουν περιπου τι να γραψω στο Mass Effect review μου, διαπιστωσα οτι ειχα αρκετα πραγματα να γκρινιαξω για ενα παιχνιδι που, κατα τ'αλλα με αφησε ικανοποιημενο και με διασκεδασε για μια βδομαδα. Αλλα αν δεν ειχα και τις γκρινιες, το post μου θα ηταν πολυ βαρετο.
Με μια λεξη, Epic!
Με περισσοτερες στην πορεια, με mild spoilers (και αν εχω τιποτα μεγαλο θα σας ειδοποιησω εγκαιρως)
Mass Effect, λοιπον. Το νεο Sci-Fi epic της Bioware που πια το ονομα της ειναι συνωνυμο με καλο storywriting και ποιοτικα production values μετα απο δυομισι πετυχυμενους τιτλους: K.O.T.O.R., K.O.T.O.R. II (more like, 3/4) και Jade Empire. Το περιμεναμε καιρο, και οι κατοχοι PC ακομα περισσοτερο μιας και ειχε ηδη κυκλοφορισει για Xbox360 εδω και καποιους μηνες και παραλιγο να με κανει να παρω κονσολα μονο και μονο γι αυτο.
Introduction to the butt-fucking huge universe
Θα αφησω τεχνικες λεπτομερειες στην ακρη μιας και στις μερες μας, τα γραφικα ενος παιχνιδιου πρεπει να ειναι ή σχιζοφρενικα πολυ καλα ή πολυ χαλια για να ασχοληθεις, και θα παω κατευθειαν στο ψητο. Στο universe του Mass Effect.
Μου αρεσε πολυ ο κοσμος του. Προσεγμενο στην λεπτομερια, το universe του Mass Effect δανειζεται στοιχεια απο ολο το φασμα του πολυχρησιμοποιημενου space opera καμβα. Με μικροαλλαγες, ο κοσμος του θα μπορουσε να ειναι μια "What if..." (ή Elseworlds αν ειστε fan της DC) ιστοριας πολλων γνωστων sci-fi εργων.
Τα πρωτα βηματα της ενωμενης ανθρωποτητας στο απεραντο μαυρο και ο αγωνας για αναγνωριση και μια θεση στο γαλαξιακο χωριο φερνουν στο μυαλο τον κοσμο του Star Trek, καθως οι πολιτικες ιντριγκες και η διπλωματια μεταξυ species εχει κατι απο Βαβυλον 5. Το Battlestar Galactica theme των εξεγερμενων μηχανων και των αυτοεξορισμενων δημιουργων τους που ειναι αναγκασμενοι να ζουν τη ζωη τους σε εναν μεγαλο στολο υπαρχει στο background, και η παρουσια και μονο των more-than-whores consorts θυμιζει κατι απο Firefly.
Και ναι, πανω απ' ολα το Star Wars. Οταν ακομα επαιζα το πρωτο KOTOR αναρωτιομουν τι θα εκαναν αυτοι οι ανθρωποι αν εγραφαν απαλλαγμενοι απο τους περιορισμους του συμπαντος του Star Wars και τωρα ξερουμε: Ενα αλλο Star Wars.
Ενα alternative Star Wars universe, πιο κοντα στο science fiction παρα στο fantasy, πιο δεμενο, λιγοτερο θρησκευτικο και πιο relative σε μας. Ενα frontier era Star Wars που ακομα απεχει χιλιαδες χρονια απο την μυσταγωγηση του mass effect σε 'the force' και των Spectres σε Jedi.
Spectres, τι ωραια και απλοποιημενη εκδοχη. No training, no special skills. Just special people with a great sense of justice. Τυχοδιωκτες του διαστηματος που λειτουργουν περα απο τον νομο κανοντας αυτο που πιστευουν οτι ειναι σωστο να γινει. Αμα ειχαν και ενα μοναδικο οπλο (ενα brightsword βρε παιδι) θα ηταν ολοκληρωμενοι Jedi με αρχιδια. Adventure, exitement, a Spectre craves these things.
Χαιρομουν να διαβαζω λεπτομεριες για τον κοσμο του παιχνιδιου, κατι που δεν κανω συνηθως (βοηθησε βεβαια και το γεγονος οτι ειχε voice over ακομα και πανω απο τα βασικα κειμενα του codex), και ειδικοτερα, τις ιστοριες πισω απο τα species. Απο τους μυστηριους και extinct Protheans και τις "next-alien-sensetion-after-Twi'lek" Asari, μεχρι τους καταραμενους Krogans και την αργη γενοκτονια τους (τι φοβερη λεπτομερια το genetic mutation των Krogans που οδηγει αργα το ειδος τους προς την εξαφανιση). Τα species στο Mass Effect δεν ειναι απλα weird colorful faces και cool ονοματα. Κουβαλουν επανω τους μια ξεχωριστη το καθενα ιστορια, ενα παρελθον και ενα μεγαλο και κακο cliche. Ενα cliche που σχεδον κανενα παρομοιο setting δεν καταφερνει να ξεφυγει ευκολα.
Ειναι παροχυμενο, αφελες και επιστημονικα λαθος να παρουαζεις ενα ολοκληρο εξωγηινο ειδος σαν να ειναι ενα μικρο tribe. "Εμεις οι Krogans ειμαστε πολεμιστες, morally gray και μιλαμε με φωνη για trailers". Οχι. Χιλιες φορες οχι. Ειναι τοσο λαθος αυτο, που δεν ξερω απο που να αρχισω. "How do you feel going against one of your own" ρωταει ο Shepard καποια στιγμη εναν Turian. Εμας γιατι δεν μας την κανουν ποτε αυτην την ερωτηση? Με ενοχλει πολυ αυτο το cliche γιατι, οση δουλεια και φροντιδα να ριξεις, καταληγεις να εχεις ενα πολυ μικρο και φτωχο universe.
The engine that binds the universe together.
Εδω εχω αρκετη γκρινια και για να το βγαλω πρωτο-πρωτο απο μεσα μου, ποσο κακο ειναι το οδηγημα του ΜΑΚΟ? Πολυ ή Το χειροτερο?
Δεν ξερω κατα ποσο φταινε τα driving skills μου αλλα αν εβλεπε καποιος το ΜΑΚΟ απ' εξω, θα φανταζοταν οτι το οδηγω κρατωντας το τιμονι με τον κωλο μου. Καποιος θα μπορουσε να πει "κατσε ομως. Ειδες που μπορει και πηγαινει φιλε το ΜΑΚΟ?"
Ειδα, ναι. Οπουδηποτε εκτος απο εκει που θελω.
Απο θεμα gameplay δεν ενθουσιαστηκα ουτε χαλαστηκα πολυ απο κατι.
Το combat system αργησα λιγακι να το συνηθησω. Ναι, συμφωνω οτι σε κανουν πιο involve οι μαχες στο Mass Effect απ' οτι το turn based συστημα των KOTOR και Jade Empire αλλα εμενα δεν με χαλαγε. Μου αρεσε η στρατηγικη και η ηρεμια του pause και εδω αρχικα τρομαζα να κανω engage σε μαχη αλλα μερικα levels μετα το ξεπερασα.
Το RPG κομματι του με αφησε αδιαφορο επισης. Οχι οτι το Mass Effect θα διαφημιζοταν ποτε στηριγμενο σε αυτο αλλα, πραγματικα, και να μην υπηρχε καθολου δεν νομιζω να αλλαζε τιποτα στο παιχνιδι. Well, it's probably just me then.
Αρχισα το Mass Effect οπως αρχιζω συνηθως ολα τα μεγαλα games. Την στιγμη που πηρα το Normandy στα χερια μου πηγα σε καθε βραχο που μπορουσα να παω πριν συνεχισω με τους πλανητες του βασικου σεναριου. Μεχρι να πατησω το ποδι μου στο dig site της Liara, ημουν ηδη level 40 και με δυο εκατομυρια credits στην τσεπη. Βεβαια οι random πλανητες ως dungeons καταντουν βαρετοι μετα τους πρωτους 10 και αφου τελειωσα με ολα τα survey quests δεν ξαναπατησα το ποδι μου σε uncharted world εκτος κι αν ηταν μερος ενος quest.
Τελος, οσο αφορα το gameplay, μια μεγαλη γκρινια για τα bugs. Γενικα δεν παραπονιεμαι πολυ για bugs. Ενα κρασαρισμα εδω και μερικα clipping errors εκει, τα παιρνω ως μερος της συνολικης εμπειριας. Αλλα το Mass Effect ειχε περισσοτερα bugs και απο τον Klendathu. Ευτυχως (και περα απο καποια bugs που δεν ευθυνεται το ιδιο το game γι αυτα) κανενα δεν ηταν τοσο σημαντικο ωστε να σου καταστρεψει το παιχνιδι.
And, finally, the plot.
Το να πεις πια για ενα action/adventure παιχνιδι οτι ειναι "very cinematic" ειναι σαν να λες οτι αυτη η ταινια ειναι εγχρωμη. Αν δεν ειναι cinematic αρκετα τοτε κατι παει στραβα. Και το Mass Effect ειναι highly cinematic. Οι σχεσεις μεταξυ των χαρακτηρων δημιουργουνται φυσικα, χωρις ατελειωτους διαλογους και like/dislike μπαρες, ενω το φοβερο voice acting και η εκφραστικοτητα τους, σε κανει να νοιαστεις γι αυτους περισσοτερο απο καθε αλλο παιχνιδι της Bioware. Οι διαλογοι ειναι πολυ πιο ρευστοι, τα cut scenes ερχονται αρμονικα με την δραση και στο τελος σου αφηνει ενα πολυ εντονο συναισθημα ικανοποιησης και μια διψα για περισσοτερο.
Θα βαλω τωρα ενα spoiler warning καπου εδω για να αναφερω μερικα πραγματακια:
- Δεν με επεισε το κινητρο (ή η ελειψη αυτου) των Reapers. To "Villain moves in mysterious ways" ισως και να μου εκανε αν ηταν διατυπωμενο καλυτερα απο μια απλη δικαιολογια.
- Κατι που περιμενα και δεν ηρθε ποτε. Το twist! Καλομαθημενος απο τα KOTORs και το Jade Empire περιμενα αλλο ενα jaw dropping "I'm Revan" ή ακομα καλυτερα ενα "Even the flows" αλλα τελικα ειμαι ευχαριστημενος που δεν υπηρχε. Χαιρομαι που δεν χρειαστηκε να στηριχθουν παλι επανω σε μια ανατροπη και αφησαν το σεναριο να σταθει απο μονο του.
Αυτα. Και, ρε παιδια, παιζοντας το Mass Effect θυμομουν συνεχεια το Advent Rising. Αυτο δεν πηγαινε για superwow epic sci-fi trilogy? Τι εγινε? Θα μου αρεσε αν υπηρχαν μερικα στοιχεια απο το σεναριο του Advent Rising στο Mass Effect.
Tuesday, May 13, 2008
French Humor
Molis eida kati videakia enos polu asteiou anthrwpou kai pithanon to mono sport related pragma pou parakolouthisa ta teleutaia 10 xronia.
I have nothing but respect for this man.
I have nothing but respect for this man.
Friday, May 2, 2008
Yeah, he can fly
Η καλοκαιρινη σεζόν (στις ταινιες εννοειται) αρχισε πολυ ωραια με το Iron Man και απ' οτι φαινεται θα συνεχισει το ιδιο ωραια αν οχι καλυτερα με Speed Racer, Indiana Jones, Hulk, Hellboy, X-files, Batman, και λοιπα. Χαμος, λεμε.
Το Iron Man ηταν οτι ακριβως υποσχοταν απο το trailer. Μπολικο comedy, τελειος o mr. Junior, και αντε ποτε θα βγει το sequel. Και μεχρι να πατε να το δειτε, οριστε και το καινουργιο επεισοδιο του "I'm a Marvel and I'm a DC"
Το Iron Man ηταν οτι ακριβως υποσχοταν απο το trailer. Μπολικο comedy, τελειος o mr. Junior, και αντε ποτε θα βγει το sequel. Και μεχρι να πατε να το δειτε, οριστε και το καινουργιο επεισοδιο του "I'm a Marvel and I'm a DC"
Saturday, April 26, 2008
Human Giant
Λατρευω το Human Giant, την sketch comedy σειρα του MTV που βρισκεται στον δευτερο κυκλο της. Ειναι το Kids in the Hall της εποχης μας, γεματο με πρωτοτυπο και original humor. Τα επεισοδια ειναι λιγα και δυσκολο να τα βρεις αλλα ευτιχως το youtube και το site τους ειναι γεματο με clips.
Δειτε αυτο απο το προϊγουμενο episode.
Δειτε αυτο απο το προϊγουμενο episode.
Wednesday, April 23, 2008
And the Earth is almost right.
Χθες ηταν η τελευταια συναυλια του Velvet Bus που, μετα απο δυο βδομαδες περιοδιας εκλεισαν στο Gagarin και γαμισαν. Victory Collapse, supergroup.
Επισης, κατι αλλο ηταν χθες. Τι ηταν να δεις... Α! Earth day. Μαλιστα. Και εψαχνα καιρο μια ευκαιρια να σας μιλησω για το περιβαλλον. Και να ειστε σιγουροι οτι, για μερικους απο εσας, ο,τι διαβασετε παρακατω θα ειναι μια πολυ inconvenient truth.
Εχω μερικα πολυ καλα νεα. Οσοι απο εσας θελετε να "σωσετε την Γη", μπορειτε να ηρεμησετε. The world will be fine! Ακομα και αν καψουμε ολα τα δαση, ριξουμε ολα τα πυρηνικα και κλασουμε ολοι μαζι καταστρεφοντας το οζον, σε 200 χρονια απο τωρα η Γη θα ειναι καταπρασινη και ολοζωντανη ευχαριστω πολυ. Και 200 χρονια σε earth time δεν ειναι ουτε ενα femtosecond της δικης μας. Ονομαζεται persistence of life και, σε περιπτωση που δεν το ξερετε ειμαστε μερος αυτου του concept.
Ακουω συνεχεια κοσμο να λεει για το πως "πηγαινουμε εναντια στη φυση" και οτι πολλα απο τα πραγματα που κανουμε ειναι unnatural και το μονο unnatural πραγμα που μπορω να δω εγω ειναι αυτοι που τα λενε. Γιατι η φυση τους εδωσε ενα υπεροχο μυαλο και το χρησιμοποιουν για να σκεφτονται βλακειες. That's unnatural, φιλε.
Ειναι απιστευτα αφυσικο να απομονωνεις τον εαυτο σου (και μαζι ολοκληρο το ειδος σου) και να το θεωρεις ανεξαρτητο στοιχειο απο το οικοσυστημα σου. Αφυσικο, ηλιθιο και προσβλητικο. Οχι μονο ειμαστε μερος (και σε απολυτη ισορροπια) με το οικοσυστημα αλλα ειμαστε και πολυ ασημαντοι για να το επιρεασουμε αισθητα. Εδω δεν μπορουμε να απαλλαγουμε απο τα αγριοχορτα στον κηπο μας, την Γη θα χαλασουμε? Οπως ειπα και παραπανω, ο,τι και να του ριξουμε αυτο θα επανελθει καλυτερο απο ποτε. Εμεις απο την αλλη, οχι.
Εχετε την εντυπωση οτι η ανακυκλωση, η εξοικονομιση ενεργειας και λοιπα οικολογικα γινονται για να σωθει ο πλανητης? Τι αναγκη εχει ο πλανητης? Το τομαρι μας θελουμε να σωσουμε. Εμεις ειμαστε αυτοι που κινδυνευουν οχι η Γη. Αλλα ευτυχως ερχομαστε εφοδιασμενοι με ενα υπεροχο μυαλο και αρκετες ασφαλιστικες δικλειδες οποτε, καμια ανησυχια.
Βρισκομαστε σε μια δυσκολη εποχη. Σαν πολιτισμος ειμαστε τοσο προτογονος που ακομα καιμε πραγματα για να παραγουμε ενεργεια και ερχομαστε συνεχεια αντιμετωποι με οικολογικα προβληματα αλλα σε καμια κατοσταρα χρονια θα εχουμε περασει σε πολιτισμο τυπου Ι. Θα εχουμε δαμασει καθε πιθανη πηγη ενεργειας του πλανητη μας. Θα ελεγχουμε τον καιρο, τους σεισμους τα τσουναμια και τιποτα σε αυτον τον βραχο δεν θα μπορει να μας βλαψει. Φυσικα θα υπαρχουν ακομα για πολυ καιρο πραγματα εξω απο αυτον τον βραχο που θα μπορουσαν να μας αφανισουν. Αν ειμαστε τυχεροι θα τα βγαλουμε περα για αλλα 500 χρονια οπου θα φτασουμε τον πολιτισμο μας σε τυπο ΙΙ. Αστρικος πολιτισμος. Θα παιρνουμε αφθονη ενεργεια απο τον Ηλιο (ηλιακη ενεργεια, οχι ηλιακη ακτινοβολια, βλακα.) και σχεδον τιποτα δεν θα μπορει να μας σταματησει. Η Γη θα ειναι απλα ενας απο τους πολλους πλανητες που θα μας φιλοξενουν και θα εχει μονο συναισθηματικη αξια.
Και μετα, τυπος ΙΙΙ. Γαλαξιακος πολιτισμος. Immortals.
Και επειδη μαζι με το persistence of life ερχεται και το persistence of stupidity, μαλλον θα υπαρχουν βλακες και τοτε που θα διαμαρτυρωνται για τις οικολογικες καταστροφες που προκαλουμε στον γαλαξια της ανδρομεδας (ο οποιος by the way ειναι σε πορεια συγκρουσης με τον δικο μας.)
UPDATE: Μα τις χιλιες συμπτωσεις! Μολις κοιταγα τα posts του i09 στο google reader μου και βρηκα ενα essay που εγραψε χθες ο futurist Jamais Cascio σχετικα με το ιδιο θεμα και λεγοντας πανω κατω τα ιδια ακριβως πραγματα! Observe:
I wrote: "...η Γη θα ειναι καταπρασινη και ολοζωντανη, ευχαριστω πολυ"
His title: Earth will be just fine, thank you
Χαιρομαι που το μυαλο μου ειναι σε καλο δρομο.
Επισης, κατι αλλο ηταν χθες. Τι ηταν να δεις... Α! Earth day. Μαλιστα. Και εψαχνα καιρο μια ευκαιρια να σας μιλησω για το περιβαλλον. Και να ειστε σιγουροι οτι, για μερικους απο εσας, ο,τι διαβασετε παρακατω θα ειναι μια πολυ inconvenient truth.
Εχω μερικα πολυ καλα νεα. Οσοι απο εσας θελετε να "σωσετε την Γη", μπορειτε να ηρεμησετε. The world will be fine! Ακομα και αν καψουμε ολα τα δαση, ριξουμε ολα τα πυρηνικα και κλασουμε ολοι μαζι καταστρεφοντας το οζον, σε 200 χρονια απο τωρα η Γη θα ειναι καταπρασινη και ολοζωντανη ευχαριστω πολυ. Και 200 χρονια σε earth time δεν ειναι ουτε ενα femtosecond της δικης μας. Ονομαζεται persistence of life και, σε περιπτωση που δεν το ξερετε ειμαστε μερος αυτου του concept.
Ακουω συνεχεια κοσμο να λεει για το πως "πηγαινουμε εναντια στη φυση" και οτι πολλα απο τα πραγματα που κανουμε ειναι unnatural και το μονο unnatural πραγμα που μπορω να δω εγω ειναι αυτοι που τα λενε. Γιατι η φυση τους εδωσε ενα υπεροχο μυαλο και το χρησιμοποιουν για να σκεφτονται βλακειες. That's unnatural, φιλε.
Ειναι απιστευτα αφυσικο να απομονωνεις τον εαυτο σου (και μαζι ολοκληρο το ειδος σου) και να το θεωρεις ανεξαρτητο στοιχειο απο το οικοσυστημα σου. Αφυσικο, ηλιθιο και προσβλητικο. Οχι μονο ειμαστε μερος (και σε απολυτη ισορροπια) με το οικοσυστημα αλλα ειμαστε και πολυ ασημαντοι για να το επιρεασουμε αισθητα. Εδω δεν μπορουμε να απαλλαγουμε απο τα αγριοχορτα στον κηπο μας, την Γη θα χαλασουμε? Οπως ειπα και παραπανω, ο,τι και να του ριξουμε αυτο θα επανελθει καλυτερο απο ποτε. Εμεις απο την αλλη, οχι.
Εχετε την εντυπωση οτι η ανακυκλωση, η εξοικονομιση ενεργειας και λοιπα οικολογικα γινονται για να σωθει ο πλανητης? Τι αναγκη εχει ο πλανητης? Το τομαρι μας θελουμε να σωσουμε. Εμεις ειμαστε αυτοι που κινδυνευουν οχι η Γη. Αλλα ευτυχως ερχομαστε εφοδιασμενοι με ενα υπεροχο μυαλο και αρκετες ασφαλιστικες δικλειδες οποτε, καμια ανησυχια.
Βρισκομαστε σε μια δυσκολη εποχη. Σαν πολιτισμος ειμαστε τοσο προτογονος που ακομα καιμε πραγματα για να παραγουμε ενεργεια και ερχομαστε συνεχεια αντιμετωποι με οικολογικα προβληματα αλλα σε καμια κατοσταρα χρονια θα εχουμε περασει σε πολιτισμο τυπου Ι. Θα εχουμε δαμασει καθε πιθανη πηγη ενεργειας του πλανητη μας. Θα ελεγχουμε τον καιρο, τους σεισμους τα τσουναμια και τιποτα σε αυτον τον βραχο δεν θα μπορει να μας βλαψει. Φυσικα θα υπαρχουν ακομα για πολυ καιρο πραγματα εξω απο αυτον τον βραχο που θα μπορουσαν να μας αφανισουν. Αν ειμαστε τυχεροι θα τα βγαλουμε περα για αλλα 500 χρονια οπου θα φτασουμε τον πολιτισμο μας σε τυπο ΙΙ. Αστρικος πολιτισμος. Θα παιρνουμε αφθονη ενεργεια απο τον Ηλιο (ηλιακη ενεργεια, οχι ηλιακη ακτινοβολια, βλακα.) και σχεδον τιποτα δεν θα μπορει να μας σταματησει. Η Γη θα ειναι απλα ενας απο τους πολλους πλανητες που θα μας φιλοξενουν και θα εχει μονο συναισθηματικη αξια.
Και μετα, τυπος ΙΙΙ. Γαλαξιακος πολιτισμος. Immortals.
Και επειδη μαζι με το persistence of life ερχεται και το persistence of stupidity, μαλλον θα υπαρχουν βλακες και τοτε που θα διαμαρτυρωνται για τις οικολογικες καταστροφες που προκαλουμε στον γαλαξια της ανδρομεδας (ο οποιος by the way ειναι σε πορεια συγκρουσης με τον δικο μας.)
UPDATE: Μα τις χιλιες συμπτωσεις! Μολις κοιταγα τα posts του i09 στο google reader μου και βρηκα ενα essay που εγραψε χθες ο futurist Jamais Cascio σχετικα με το ιδιο θεμα και λεγοντας πανω κατω τα ιδια ακριβως πραγματα! Observe:
I wrote: "...η Γη θα ειναι καταπρασινη και ολοζωντανη, ευχαριστω πολυ"
His title: Earth will be just fine, thank you
Χαιρομαι που το μυαλο μου ειναι σε καλο δρομο.
Friday, April 18, 2008
Everyone's a critic
Περιμενα να ξεφουσκωσει λιγο η ιστορια με τον Guillermo Habacuc Vargas και τον σκυλο του για να δωσω και 'γω τα δυο cents μου πανω σε αυτο. Παντα παραξενευομαι οταν βλεπω ανθρωπους να ευαισθητοποιουνται και να παθιαζονται τοσο πολυ για τοσο μεμονομενα περιστατικα. Ενα απο τα πολλα spams (γιατι εν τελει περι spam προκειται) που ελαβα ειχε μια προσωπικη αποψη πριν ακομα την κυρια ειδηση που ελεγε με μεγαλα, bold και κοκκινα γραμματα (and I quote):
"ΠΟΥ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙ Ο ΚΑΡΙΟΛΗΣ ΑΠΟ ΑΝΙΑΤΗ ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΕΝΩ ΝΑ ΑΙΜΟΡΡΑΓΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΓΙΑ 200 ΧΡΟΝΙΑ"
Τωρα... Ειμαι σιγουρος πρωτα απ΄ολα οτι δεν αιμορραγεις απο πονο. Το αντιθετο, ναι. Επισης, το να ζησει 200 χρονια το βρισκω περισσοτερο ευχη παρα καταρα. Η ιατρικη θα μπορεσει να κανει κατι για την αιμοραγια και οσον αφορα το αλλο side-effect αυτης της παραξενης ασθενειας, τον διπλασιασμο του οριου ζωης, καλυτερα να μην βρουν ποτε την γιατρια.
Αλλα αυτο που μου εκανε πραγματικα εντυπωση ειναι το παθος με το οποιο ο ανθρωπος αυτος εξεφρασε την οργη του. Σιγα ρε φιλε! Ενα "τι μαλακας" νομιζω θα ηταν αρκετο σε αυτην την περιπτωση, ειδικα οταν η απαντηση του ιδιου ανθρωπου επανω σε πιο "κοινοτυπα" κακα (serial killers, dictators, mob bosses, etc) θα ηταν μαλλον "Να μπουν φυλακη". Ισως ο τυπος που εγραψε αυτο (ή τυππισα. Νομιζω ηταν τυππισα) ζει σε ενα μικρο χωριουδακι στα περιχωρα μιας μαγικης χωρας οπου τα ζωα του δασους τραγουδουν και το μεγαλυτερο κακο που μπορει να συμβει ειναι να πατησει κανενα αγκαθι ενας μονοκερος.
Στο μεταξυ, στον αληθινο κοσμο, τα πραγματα κυλουν κανονικοτατα. Ανθρωποι και ζωα γεννιουνται και πεθαινουν randomly κρατωντας το οικοσυστημα σε ισορροπια.
Ο θανατος της διπλανης μας πορτας θα μας σοκαρει περισσοτερο απο τους εκατονταδες ανθρωπους που χανουν την ζωη τους καθε λεπτο απο εντελως ηλιθιους και τυχαιους λογους (χωρις να μετραω πολεμους, πεινα και αλλους καβαλαρηδες) αλλα αν κοιταξεις τον κοσμο απο ψηλα (ντρεπομαι που μου ηρθε ο Χατζης στο μυαλο) θα δεις οτι τα παντα κυλανε ρολοϊ.
Οσο για το ιδιο το περιστατικο, φυσικα και δεν υπεγραψα κανενα petition. Δεν θα ηξερα απο που να αρχισω. Να το κρινω ως εργο τεχνης? Δεν ειναι λιγο υπερβολικο να υπογραφεις να σταματησει καποιος να δημιουργει επειδη απλα δεν σου αρεσει αυτο που φτιαχνει? (I'm looking at you, Uwe Boll haters)
Με την ιδια λογικη, που ειναι το δικο μου petition για την heavy metal, ε? Γιατι δηλαδη ο Ozzy να δαγκωνει νυχτεριδες? Αυτες ψυχη δεν εχουν?
Ή ακομα καλυτερα, θεος φυλαξει, το γυμνο! Μα ειναι πραγματα αυτα τωρα? Να βλεπει ολος ο κοσμος τα τσιτσια της αλληνης? Τεχνη ειναι αυτο?
Παλι καλα που, εν τελει οι πουριτανοι δεν εχουν τοση δυναμη οσο νομιζουν.
Να το κρινω ως κτηνωδια? Νομιζω το καλυψα αυτο παραπανω. Σε κλιμακα κτηνωδιων νομιζω θα ερχοταν λιγο πιο κατω απο το να βγαζεις τα φτερα μιας μυγας. (Οποιος το κανει by the way, να πεθανει ακαριαια για 300 χρονια απο πονο)
Υπαρχει ενας λογος για τον οποιο θα υπεγραφα. Απο υποκρισια. Διοτι ειναι καλο που και που να δειχνεις ποσο ευαισθητοποιημενος εισαι, υπογραφοντας ενα petition εδω, λεγοντας ποσο σε ενοχλει που πεθαινουν παιδακια στην Αφρικη απο εκει και που και που κλεινοντας το φως για να σωσεις το περιβαλλον.
Ευτυχως δεν ειμαι τετοιος ανθρωπος και ξερω οτι υπαρχουν κι αλλοι σαν εμενα.
Παντως απο ολο αυτο μου ηρθε μια ιδεα για κατι καταχωρισεις πιτας που εφτιαχνα αυτες τις μερες. Και για να αποφυγω τα petitions, δεν εβαλα τον actual σκυλο του Vargas.
"ΠΟΥ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙ Ο ΚΑΡΙΟΛΗΣ ΑΠΟ ΑΝΙΑΤΗ ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΕΝΩ ΝΑ ΑΙΜΟΡΡΑΓΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΓΙΑ 200 ΧΡΟΝΙΑ"
Τωρα... Ειμαι σιγουρος πρωτα απ΄ολα οτι δεν αιμορραγεις απο πονο. Το αντιθετο, ναι. Επισης, το να ζησει 200 χρονια το βρισκω περισσοτερο ευχη παρα καταρα. Η ιατρικη θα μπορεσει να κανει κατι για την αιμοραγια και οσον αφορα το αλλο side-effect αυτης της παραξενης ασθενειας, τον διπλασιασμο του οριου ζωης, καλυτερα να μην βρουν ποτε την γιατρια.
Αλλα αυτο που μου εκανε πραγματικα εντυπωση ειναι το παθος με το οποιο ο ανθρωπος αυτος εξεφρασε την οργη του. Σιγα ρε φιλε! Ενα "τι μαλακας" νομιζω θα ηταν αρκετο σε αυτην την περιπτωση, ειδικα οταν η απαντηση του ιδιου ανθρωπου επανω σε πιο "κοινοτυπα" κακα (serial killers, dictators, mob bosses, etc) θα ηταν μαλλον "Να μπουν φυλακη". Ισως ο τυπος που εγραψε αυτο (ή τυππισα. Νομιζω ηταν τυππισα) ζει σε ενα μικρο χωριουδακι στα περιχωρα μιας μαγικης χωρας οπου τα ζωα του δασους τραγουδουν και το μεγαλυτερο κακο που μπορει να συμβει ειναι να πατησει κανενα αγκαθι ενας μονοκερος.
Στο μεταξυ, στον αληθινο κοσμο, τα πραγματα κυλουν κανονικοτατα. Ανθρωποι και ζωα γεννιουνται και πεθαινουν randomly κρατωντας το οικοσυστημα σε ισορροπια.
Ο θανατος της διπλανης μας πορτας θα μας σοκαρει περισσοτερο απο τους εκατονταδες ανθρωπους που χανουν την ζωη τους καθε λεπτο απο εντελως ηλιθιους και τυχαιους λογους (χωρις να μετραω πολεμους, πεινα και αλλους καβαλαρηδες) αλλα αν κοιταξεις τον κοσμο απο ψηλα (ντρεπομαι που μου ηρθε ο Χατζης στο μυαλο) θα δεις οτι τα παντα κυλανε ρολοϊ.
Οσο για το ιδιο το περιστατικο, φυσικα και δεν υπεγραψα κανενα petition. Δεν θα ηξερα απο που να αρχισω. Να το κρινω ως εργο τεχνης? Δεν ειναι λιγο υπερβολικο να υπογραφεις να σταματησει καποιος να δημιουργει επειδη απλα δεν σου αρεσει αυτο που φτιαχνει? (I'm looking at you, Uwe Boll haters)
Με την ιδια λογικη, που ειναι το δικο μου petition για την heavy metal, ε? Γιατι δηλαδη ο Ozzy να δαγκωνει νυχτεριδες? Αυτες ψυχη δεν εχουν?
Ή ακομα καλυτερα, θεος φυλαξει, το γυμνο! Μα ειναι πραγματα αυτα τωρα? Να βλεπει ολος ο κοσμος τα τσιτσια της αλληνης? Τεχνη ειναι αυτο?
Παλι καλα που, εν τελει οι πουριτανοι δεν εχουν τοση δυναμη οσο νομιζουν.
Να το κρινω ως κτηνωδια? Νομιζω το καλυψα αυτο παραπανω. Σε κλιμακα κτηνωδιων νομιζω θα ερχοταν λιγο πιο κατω απο το να βγαζεις τα φτερα μιας μυγας. (Οποιος το κανει by the way, να πεθανει ακαριαια για 300 χρονια απο πονο)
Υπαρχει ενας λογος για τον οποιο θα υπεγραφα. Απο υποκρισια. Διοτι ειναι καλο που και που να δειχνεις ποσο ευαισθητοποιημενος εισαι, υπογραφοντας ενα petition εδω, λεγοντας ποσο σε ενοχλει που πεθαινουν παιδακια στην Αφρικη απο εκει και που και που κλεινοντας το φως για να σωσεις το περιβαλλον.
Ευτυχως δεν ειμαι τετοιος ανθρωπος και ξερω οτι υπαρχουν κι αλλοι σαν εμενα.
Παντως απο ολο αυτο μου ηρθε μια ιδεα για κατι καταχωρισεις πιτας που εφτιαχνα αυτες τις μερες. Και για να αποφυγω τα petitions, δεν εβαλα τον actual σκυλο του Vargas.
Thursday, April 17, 2008
Radio γκαγκά, part 2
Το σλογκαν του Galaxy ειναι "Η μουσικη δεν ειναι δογμα". Ωραιος τροπος για να πεις οτι δεν εχεις ιδεα απο μουσικη. Ουτε γουστο.
Σοβαρα, ειναι σαν να ακους την ιδια εκπομπη απο το πρωι ως το βραδυ. Και το punchline ειναι οτι τωρα αποφασισαν να βγαλουν και compilation με αυτα τα 10 τραγουδια που βαζουν συνεχεια και μονο.
Οχι οτι οι αλλοι σταθμοι (ο Red πχ που παιζει στο μεσα δωματιο) ειναι καλυτεροι. Και αυτος 10 τραγουδια βαζει απλα διαφορετικα 10.
Τουλαχιστον εμαθα κατι για τον κοσμο μεσα απο αυτο. Οταν πια μου πει καποιος "Ακου τα παντα, και ελληνικα και 'ξενα' θα ξερω ακριβως ποια ξενα εννοει.
Σοβαρα, ειναι σαν να ακους την ιδια εκπομπη απο το πρωι ως το βραδυ. Και το punchline ειναι οτι τωρα αποφασισαν να βγαλουν και compilation με αυτα τα 10 τραγουδια που βαζουν συνεχεια και μονο.
Οχι οτι οι αλλοι σταθμοι (ο Red πχ που παιζει στο μεσα δωματιο) ειναι καλυτεροι. Και αυτος 10 τραγουδια βαζει απλα διαφορετικα 10.
Τουλαχιστον εμαθα κατι για τον κοσμο μεσα απο αυτο. Οταν πια μου πει καποιος "Ακου τα παντα, και ελληνικα και 'ξενα' θα ξερω ακριβως ποια ξενα εννοει.
Monday, April 14, 2008
Velvet Bus: Thessaloniki - A travelog
Το Velvet Bus εχει ξεκινησει εδω και λιγες μερες και εχουν ηδη παιξει σε Λαρισσα, Θεσσαλονικη και Ξανθη as we speak. Η συντομη βολτα μου στη Θεσσαλονικη ηταν κουραστικη μεν αλλα υπερβολικα γεματη μιας και, οταν εχεις μονο μια μερα στη διαθεση σου την περνας πινοντας καφεδες αριστερα και δεξια. Οσο για την συναυλια, δεν ξερω αν ηταν το φοβερο party κλιμα που επικρατουσε μεσα στο Liebe ή το sugar rush που ειχα αποκτησει το πρωι με μια πολυ πολυ γλυκεια σοκολατα αλλα περασα τελεια.
Πρωτοι επαιξαν οι ντοπιοι Five Star Hotel. Ωραιοι τυποι, γλυκειες και χαρουμενες μελωδιες και καπως γνωριμος ηχος. Φανταστειτε τους Pulp με λαθος τραγουδιστη.
Τους Victory Collapse ειναι μολις η δευτερη φορα που τους βλεπω αν και θα ηθελα να την μετραω ως πρωτη μιας και στο Kinky Kong δεν προσεξα τοσο πολυ τον ηχο τους. Δεν εξηγειται αλλιως το οτι την πρωτη φορα δεν εδωσα σημασια ενω τωρα τους λατρεψα.
Ακολουθησαν οι My Wet Calvin που ηταν fun fun fun. Παντα εκτιμω αλλους ασσους της μεταμφιεσης. Ηταν η πρωτη φορα που τους εβλεπα αλλα δεν θα ειναι η τελευταια για σιγουρα.
Ο The Boy (απο τους Mary and the boy) ειμαι σιγουρος οτι δεν μου αρεσει. Δεν μου αρεσε την πρωτη φορα που τον ειδα και δεν μου αρεσε και οταν βγηκε χθες και αρχισε να παιζει. Προς το τελος ομως βρεθηκα να το διασκεδαζω χωρις ακομα να εχω καταλαβει γιατι. Ακομα νομιζω οτι δεν μου αρεσει αλλα ηταν σιγουρα εντυπωσιακος.
Και φυσικα τελος οι Callas. Μπορει να ελειπαν οι Callasettes αλλα αυτο αφησε απλα την σκηνη αρκετα αδεια για να ανεβουν ολοι οι hardcore fans επανω και να κανουν το δικο τους show εστω και χωρις ασπρα βρακακια.
Το Velvet Bus θα συνεχιστει στα Γιαννενα, στην Πατρα, στα Λαγκαδια (οπου θα ηθελα πολυ να παω να τους δω), στο Ηρακλειο και θα κλεισουν πισω στην πρωτευουσα, στο Gagarin στις 22 Απριλιου.
Πρωτοι επαιξαν οι ντοπιοι Five Star Hotel. Ωραιοι τυποι, γλυκειες και χαρουμενες μελωδιες και καπως γνωριμος ηχος. Φανταστειτε τους Pulp με λαθος τραγουδιστη.
Τους Victory Collapse ειναι μολις η δευτερη φορα που τους βλεπω αν και θα ηθελα να την μετραω ως πρωτη μιας και στο Kinky Kong δεν προσεξα τοσο πολυ τον ηχο τους. Δεν εξηγειται αλλιως το οτι την πρωτη φορα δεν εδωσα σημασια ενω τωρα τους λατρεψα.
Ακολουθησαν οι My Wet Calvin που ηταν fun fun fun. Παντα εκτιμω αλλους ασσους της μεταμφιεσης. Ηταν η πρωτη φορα που τους εβλεπα αλλα δεν θα ειναι η τελευταια για σιγουρα.Ο The Boy (απο τους Mary and the boy) ειμαι σιγουρος οτι δεν μου αρεσει. Δεν μου αρεσε την πρωτη φορα που τον ειδα και δεν μου αρεσε και οταν βγηκε χθες και αρχισε να παιζει. Προς το τελος ομως βρεθηκα να το διασκεδαζω χωρις ακομα να εχω καταλαβει γιατι. Ακομα νομιζω οτι δεν μου αρεσει αλλα ηταν σιγουρα εντυπωσιακος.
Και φυσικα τελος οι Callas. Μπορει να ελειπαν οι Callasettes αλλα αυτο αφησε απλα την σκηνη αρκετα αδεια για να ανεβουν ολοι οι hardcore fans επανω και να κανουν το δικο τους show εστω και χωρις ασπρα βρακακια.
Το Velvet Bus θα συνεχιστει στα Γιαννενα, στην Πατρα, στα Λαγκαδια (οπου θα ηθελα πολυ να παω να τους δω), στο Ηρακλειο και θα κλεισουν πισω στην πρωτευουσα, στο Gagarin στις 22 Απριλιου.
Wednesday, April 9, 2008
Radio γκαγκά
Τωρα που δουλευω, αναγκαστικα πρεπει να υπομενω τα μουσικα γουστα των συναδελφων. (Επισης πρεπει να χρησιμοποιω την λεξη 'συναδελφος' που και πολυ ασχημη ειναι). Και, αν και θα μπορουσε να ειναι μια μουσικη που να την ακουω πιο ευχαριστα απο καποια αλλη, δεν νομιζω να ηταν ευκολο να μεινω ευχαριστημενος ο,τι και να ακουγαν, εκτος αν ηταν τηλεοπτικες σειρες (Ναι, εχω παψει να βαζω μουσικη για να μου "κραταει συντροφια". Προτιμω να βαζω ενα επεισοδιο απο 'κατι' να παιζει στο background). Αλλα φυσικα επρεπε να ειναι ελληνικα...
Καλα, υπερβαλλω. ΣΗΜΕΡΑ ηταν η μερα του ελληνικου (αλλα οχι ο λογος που κανω το post). Τις υπολοιπες μερες ειναι ειτε η πολυπαιγμενη συλλογη mp3 τους (που εχει μεσα και ελληνικα φυσικα) ειτε ραδιοφωνο που ειναι και η καλυτερη λυση εφοσον μεσα στο randomness του ραδιοφωνου κατι θα βρεθει να αρεσει και στα δικα μου αυτια. Τουλαχιστον ετσι νομιζα (και αυτος ειναι ο λογος που κανω το post).
Τι σκατα? Παντα τοσο χαλια ηταν αυτο το μεσο? Καθε μερα, απο δυο διαφορετικους σταθμους (στα δυο δωματια του γραφειου) και απο την mp3 συλλογη των παιδιων θα ακουσω τα ιδια 10 τραγουδια! Με εξαιρεση καμια εκπομπη κανενος που το μυαλο του ακομα μοιρολογει την εποχη που ηταν 17 παιζοντας τα τραγουδια που τον εκαναν cool στην παρεα του τοτε.
WTF? ΟΚ, μην μου εξηγησετε για το πως το ραδιοφωνο προωθει συγκεκριμενα πραγματα και το πως οι παραγωγοι ειναι απλα διαφημιστικες γλαστρες, τα ξερω ολα αυτα. Αυτο που δεν καταλαβαινω ειναι γιατι το ραδιοφωνο υπαρχει ακομα.
Καλα, και αυτο το ξερω. Υπαρχει για ταξιτζηδες και για περιπτωση πολεμου.
Οσο για το θεμα της μουσικης... Σημερα εφερα και γω μια ωριτσα μουσικης. Country ολη, απο συγχρονη μεχρι yodels. Και αυτο ειναι μονο η αρχη.
Καλα, υπερβαλλω. ΣΗΜΕΡΑ ηταν η μερα του ελληνικου (αλλα οχι ο λογος που κανω το post). Τις υπολοιπες μερες ειναι ειτε η πολυπαιγμενη συλλογη mp3 τους (που εχει μεσα και ελληνικα φυσικα) ειτε ραδιοφωνο που ειναι και η καλυτερη λυση εφοσον μεσα στο randomness του ραδιοφωνου κατι θα βρεθει να αρεσει και στα δικα μου αυτια. Τουλαχιστον ετσι νομιζα (και αυτος ειναι ο λογος που κανω το post).
Τι σκατα? Παντα τοσο χαλια ηταν αυτο το μεσο? Καθε μερα, απο δυο διαφορετικους σταθμους (στα δυο δωματια του γραφειου) και απο την mp3 συλλογη των παιδιων θα ακουσω τα ιδια 10 τραγουδια! Με εξαιρεση καμια εκπομπη κανενος που το μυαλο του ακομα μοιρολογει την εποχη που ηταν 17 παιζοντας τα τραγουδια που τον εκαναν cool στην παρεα του τοτε.
WTF? ΟΚ, μην μου εξηγησετε για το πως το ραδιοφωνο προωθει συγκεκριμενα πραγματα και το πως οι παραγωγοι ειναι απλα διαφημιστικες γλαστρες, τα ξερω ολα αυτα. Αυτο που δεν καταλαβαινω ειναι γιατι το ραδιοφωνο υπαρχει ακομα.
Καλα, και αυτο το ξερω. Υπαρχει για ταξιτζηδες και για περιπτωση πολεμου.
Οσο για το θεμα της μουσικης... Σημερα εφερα και γω μια ωριτσα μουσικης. Country ολη, απο συγχρονη μεχρι yodels. Και αυτο ειναι μονο η αρχη.
Thursday, April 3, 2008
Computer Fantasy
Προσφατα, η Μελ μου εφερε δωρο το WarGames σε DVD, μια απο τις τρεις αγαπημενες μου 80s ταινιες σχετικα με computers. Οι τρεις αυτες ταινιες (κατα σειρα προτεραιοτητας) ειναι το Electric Dreams, Το WarGames και το Tron. (Θα εβαζα και το Weird Science μεσα αλλα δεν μου ερχεται αλλη αυτη τη στιγμη για να το κανω top 5)
Και σημερα η Μελ εκανε ενα post στο cinemel για το straight-to-DVD sequel του WarGames, WarGames: The Dead code. Και οπως ειπα και στο comment μου εκει, δεν θα με ενοχλουσε να δω μια μεταφραση αυτης της ταινιας στις μερες μας αν το plot δεν φαινοταν να ειναι too damn identical με το παλιο. Identical στα λαθος σημεια θα προσθετα γιατι βλεπετε υπαρχει ενας συγκεκριμενος λογος που αγαπω αυτες τις ταινιες ο οποιος ειναι πολυ δυσκολο να αποδοθει στις μερες μας.
Ολες αυτες οι ταινιες (μαζι και το Weird Science) ειναι στην καρδια fantasy και δεν εχουν καμια προθεση να σε πεισουν για το αντιθετο.
Το Electric Dreams αρχιζει λεγοντας σου οτι αυτο που θα δεις ειναι ενα "Fairytale for computers" και, δεν σας χεζω, ανατριχιασα απο νοσταλγια μονο και μονο γραφοντας το. Ισως γιατι ειναι το μονο Computer fairytale που εχει βγει και εχει ασπαστει το genre του τοσο θερμα. Δεν θα το δεις σκεφτομενος οτι "αυτα τα πραγματα δεν γινονται", ουτε θα γελασεις σημερα με την τεχνολογια του τοτε. Το Electric Dreams μπορει να μεταφραστει σε οποιαδηποτε εποχη, ανεξαρτητα με την τεχνολογια αυτης οπως ολα τα παραμυθια.
Το Tron απο την αλλη δεν χρειαζεται και μεγαλη αναλυση, ε? Αν το Electric Dreams ειναι το παραδοσιακο παραμυθι, το Tron ειναι High Fantasy. Ειναι το Lord of the Rings των computers. Ειναι μια θαυμασια ιστορια με θεους που αναγκαζονται να κατεβουν στον κοσμο των θνητων και να νοιαστουν γι αυτους, με champions που μαχονται για την ελευθερια του λαου τους (και για τους users) και με τρελαμενους απο την δυναμη κακους overlords. Classic. Ειναι επισης, μεσα στα fantasy πλαισια του, μια διαφορετικη ιστορια απο πολλες παρομοιες. Ενω το focus ειναι επανω στον θεο-user, ο οποιος απαγαγεται απο το Master Program και αναγκαζεται να δει απο πρωτο χερι πως ειναι η ζωη επι της γης, ο πραγματικος chosen one ειναι ο Tron. Και ο Tron ειναι στο background της δρασης. Ο Θεος-User, ενω πρεπει να αποδειξει την αξια του και να παλαιψει 'against all odds' για να νικησει, δοξαζεται ηδη πριν το κανει.
Και παλι, η ταινια δεν κρυβει το fantasy στοιχειο της. Δεν νομιζω κανεις στο 1982 να νομιζε οτι μεσα στα computers υπαρχουν μικρα ανθρωπακια. Διαδραματιζεται σε μια απροσδιοριστη εποχη και δεν μπαινει στον κοπο να εξηγησει "επιστημονικα" το τι τρεχει.
Οσο για το WarGames, ειναι το πιο "ρεαλιστικο" απο αυτα. Σιγουρα, με την πρωτη ματια φαινεται να ξεχωριζει απο τα υπολοιπα και να απομακρυνεται απο το "Fantasy", επικεντρωνοντας στον κινδυνο της αυτοματοποιησης και της πυρηνικης απειλης. Αλλα κατω απο ολα αυτα προκειται για ενα απλο ghost story, no? Περα της μασκας της τεχνολογιας, ειναι μια ταινια για ενα ανησυχο παιδικο πνευμα που ζηταει αποδοχη, αναπαυση και, to play a game. Και αυτο ειναι ενα στοιχειο που θα λειπει απο το sequel γιατι στην digital εποχη μας, με τα computers ως αναποσπαστο μερος της καθημερινοτητας μας, ειναι δυσκολο να τα δεις με τοσο ελευθερο ματι.
Το καινουργιο WarGames δεν θα εχει καμια διαφορα απο μια basic "computers go wrong" ταινιας, στην εποχη του War on Terror. Ισως η καινουργια Tron ταινια να καταφερει να κρατησει λιγο απο την μαγεια της παλιας μιας και ειναι αρρηκτα δεμενη με το fantasy στοιχειο της αν και φοβαμαι οτι θα προσπαθησουν να χωσουν μεσα ενα σωρο σημερινες γνωσεις για να το κανουν πιο "αληθινο".
Τελος, για το Weird Science δεν θα μιλησω καν. Δεν παει πιο fantasy απο αυτο. Those were the computer days, my friends. When men were real geeks and women were pixels.
Και σημερα η Μελ εκανε ενα post στο cinemel για το straight-to-DVD sequel του WarGames, WarGames: The Dead code. Και οπως ειπα και στο comment μου εκει, δεν θα με ενοχλουσε να δω μια μεταφραση αυτης της ταινιας στις μερες μας αν το plot δεν φαινοταν να ειναι too damn identical με το παλιο. Identical στα λαθος σημεια θα προσθετα γιατι βλεπετε υπαρχει ενας συγκεκριμενος λογος που αγαπω αυτες τις ταινιες ο οποιος ειναι πολυ δυσκολο να αποδοθει στις μερες μας.
Ολες αυτες οι ταινιες (μαζι και το Weird Science) ειναι στην καρδια fantasy και δεν εχουν καμια προθεση να σε πεισουν για το αντιθετο.
Το Electric Dreams αρχιζει λεγοντας σου οτι αυτο που θα δεις ειναι ενα "Fairytale for computers" και, δεν σας χεζω, ανατριχιασα απο νοσταλγια μονο και μονο γραφοντας το. Ισως γιατι ειναι το μονο Computer fairytale που εχει βγει και εχει ασπαστει το genre του τοσο θερμα. Δεν θα το δεις σκεφτομενος οτι "αυτα τα πραγματα δεν γινονται", ουτε θα γελασεις σημερα με την τεχνολογια του τοτε. Το Electric Dreams μπορει να μεταφραστει σε οποιαδηποτε εποχη, ανεξαρτητα με την τεχνολογια αυτης οπως ολα τα παραμυθια.
Το Tron απο την αλλη δεν χρειαζεται και μεγαλη αναλυση, ε? Αν το Electric Dreams ειναι το παραδοσιακο παραμυθι, το Tron ειναι High Fantasy. Ειναι το Lord of the Rings των computers. Ειναι μια θαυμασια ιστορια με θεους που αναγκαζονται να κατεβουν στον κοσμο των θνητων και να νοιαστουν γι αυτους, με champions που μαχονται για την ελευθερια του λαου τους (και για τους users) και με τρελαμενους απο την δυναμη κακους overlords. Classic. Ειναι επισης, μεσα στα fantasy πλαισια του, μια διαφορετικη ιστορια απο πολλες παρομοιες. Ενω το focus ειναι επανω στον θεο-user, ο οποιος απαγαγεται απο το Master Program και αναγκαζεται να δει απο πρωτο χερι πως ειναι η ζωη επι της γης, ο πραγματικος chosen one ειναι ο Tron. Και ο Tron ειναι στο background της δρασης. Ο Θεος-User, ενω πρεπει να αποδειξει την αξια του και να παλαιψει 'against all odds' για να νικησει, δοξαζεται ηδη πριν το κανει.
Και παλι, η ταινια δεν κρυβει το fantasy στοιχειο της. Δεν νομιζω κανεις στο 1982 να νομιζε οτι μεσα στα computers υπαρχουν μικρα ανθρωπακια. Διαδραματιζεται σε μια απροσδιοριστη εποχη και δεν μπαινει στον κοπο να εξηγησει "επιστημονικα" το τι τρεχει.
Οσο για το WarGames, ειναι το πιο "ρεαλιστικο" απο αυτα. Σιγουρα, με την πρωτη ματια φαινεται να ξεχωριζει απο τα υπολοιπα και να απομακρυνεται απο το "Fantasy", επικεντρωνοντας στον κινδυνο της αυτοματοποιησης και της πυρηνικης απειλης. Αλλα κατω απο ολα αυτα προκειται για ενα απλο ghost story, no? Περα της μασκας της τεχνολογιας, ειναι μια ταινια για ενα ανησυχο παιδικο πνευμα που ζηταει αποδοχη, αναπαυση και, to play a game. Και αυτο ειναι ενα στοιχειο που θα λειπει απο το sequel γιατι στην digital εποχη μας, με τα computers ως αναποσπαστο μερος της καθημερινοτητας μας, ειναι δυσκολο να τα δεις με τοσο ελευθερο ματι.
Το καινουργιο WarGames δεν θα εχει καμια διαφορα απο μια basic "computers go wrong" ταινιας, στην εποχη του War on Terror. Ισως η καινουργια Tron ταινια να καταφερει να κρατησει λιγο απο την μαγεια της παλιας μιας και ειναι αρρηκτα δεμενη με το fantasy στοιχειο της αν και φοβαμαι οτι θα προσπαθησουν να χωσουν μεσα ενα σωρο σημερινες γνωσεις για να το κανουν πιο "αληθινο".
Τελος, για το Weird Science δεν θα μιλησω καν. Δεν παει πιο fantasy απο αυτο. Those were the computer days, my friends. When men were real geeks and women were pixels.
Subscribe to:
Posts (Atom)