Την περασμενη Πεμπτη πηρα καινουργιο κινητο. Το παλιο μου, το K800 της Sony-Ericsson το ειχα σχεδον δυο χρονια, αλλα πριν απο αυτο ειχα το Κ750 και πριν απο αυτο το Κ700, που ειναι ολα τους πολυ παρομοια, οποτε ενιωθα τα τελευταια 4 χρονια οτι εχω το ιδιο κινητο που... μεγαλωνει μαζι μου.
Φετος ηθελα να φυγω απο την Sony-Ericsson. Αν και αγαπημενη μαρκα η Sony σε ολα της τα ειδη, με ειχε στεναχωρησει αφενος το γεγονος οτι οι καμερες της στα κινητα δεν ηταν ποτε οσο καλες θα επρεπε (ή εστω τοσο καλες οσο ηταν σε αλλα κινητα) και αφετερου ενιωθα οτι επρεπε να αγορασω πιο "συγχρονο" κινητο.
Δυστυχως ομως, ενω η επιδοτηση μου ειχε βγει, το κινητο που περιμενα, οχι. Πιστευα οτι το πολυποθητο Ν96 της Nokia θα ειχε κυκλοφορισει μεχρι τωρα αλλα του κακου. Και φυσικα (και περα του οικονομικου), μονο ενας βλακας θα επαιρνε το N95 ή ακομα παλιοτερο την στιγμη που ερχεται το καινουργιο μοντελο.
Τελικα, μονο και μονο για να μην χασω την επιδοτηση, πηρα παλι Sony και συγκεκριμενα το καινουργιο G900 που ειναι ενα περιεργο μειγμα "κλασικου" Κ-series Sony-Ericsson, smartphone και touch-screen goodness.
Επειδη δεν ηταν το κινητο που περιμενα να παρω, το ειδα απο την αρχη με κακο ματι. Με την πρωτη ματια θυμιζε τα παλια μου αλλα δεν ηταν ιδιο, τοσο εξαιτιας του symbian, που ειχα να χρησιμοποιησω απο το P800, οσο και λογω της ολης touchscreen φιλοσοφιας. Οπως και να εχει, και μετα απο γκρινια τυπου "Α, δεν εχει αυτο" και "Α, στο παλιο αυτο γινοταν καλυτερα", μετεφερα ο,τι ηταν να μεταφερω, αλλαξα την SIM και πεταξα το παλιο K800 κλειστο σε ενα συρταρι.
Σημερα λοιπον, 8 το πρωϊ, ξυπνησα απο τον αγνωστο ηχο του καινουργιου μου ξυπνητηριου. Και επειδη ειχα κοιμηθει στις 7:30 και μου ηταν αδυνατον να σηκωθω, το εκλεισα και το αλλαξα για τις 9:30.
...το βραδυ.
Μαλλον θα κοιμομουν ακομα αν, στις 9 και 11 ακριβως δεν με ξυπναγε το K800. Βλεπετε, ειχα ξεχασει να απενεργοποιησω το ξυπνητηρι του και, ακομα και κλειστο, χωρις SIM και πεταμενο σε ενα συρταρι, συνεχισε να κανει την δουλεια του σαν πιστος φιλος, ακολουθωντας το προγραμα του και φροντιζοντας για μενα.
To Κ800 ηταν παντα πιστο, εμπιστο, ανθεκτικο και ερωτας με την πρωτη ματια. Θα μεινει για παντα στην καρδια μου ως ενα απο τα καλυτερα κινητα που ειχα ποτε. Μπορει η καμερα του να μην ηταν τοσο καλη οσο αλλων, αλλα ειχε το BestPic και μπορουσα να βγαζω φωτογραφιες τους κεραυνους.
Τα κινητα ειναι ο καλυτερος φιλος του ανθρωπου. Σου θυμιζουν πραγματα, κρατανε την ζωη σου σε ταξη, σε φερνουν σε επαφη με αυτους που αγαπας, σε διασκεδαζουν και σου κραταν τις αναμνησεις. ΟΚ, μπορει να εχουν ισως λιγο καρκινογονα ακτινοβολια, αλλα εχω μαθει να δεχομαι τους φιλους μου με τα ελαττωματα τους.
3 comments:
Το παλιό σου κινητό είναι το καινούριο μου, και δεν παραπονιέμαι γιατί το προηγούμενο κινητό μου ήταν ασπρόμαυρο και το ηχείο του έτριζε σαν το νερό ακριβώς βράσει.
Να μην παραπονιεσαι. Τετοιους φιλους δυσκολα θα βρεις.
W00f.
Post a Comment