Computer Fantasy

Προσφατα, η Μελ μου εφερε δωρο το WarGames σε DVD, μια απο τις τρεις αγαπημενες μου 80s ταινιες σχετικα με computers. Οι τρεις αυτες ταινιες (κατα σειρα προτεραιοτητας) ειναι το Electric Dreams, Το WarGames και το Tron. (Θα εβαζα και το Weird Science μεσα αλλα δεν μου ερχεται αλλη αυτη τη στιγμη για να το κανω top 5)
Και σημερα η Μελ εκανε ενα post στο cinemel για το straight-to-DVD sequel του WarGames, WarGames: The Dead code. Και οπως ειπα και στο comment μου εκει, δεν θα με ενοχλουσε να δω μια μεταφραση αυτης της ταινιας στις μερες μας αν το plot δεν φαινοταν να ειναι too damn identical με το παλιο. Identical στα λαθος σημεια θα προσθετα γιατι βλεπετε υπαρχει ενας συγκεκριμενος λογος που αγαπω αυτες τις ταινιες ο οποιος ειναι πολυ δυσκολο να αποδοθει στις μερες μας.

Ολες αυτες οι ταινιες (μαζι και το Weird Science) ειναι στην καρδια fantasy και δεν εχουν καμια προθεση να σε πεισουν για το αντιθετο.
Το Electric Dreams αρχιζει λεγοντας σου οτι αυτο που θα δεις ειναι ενα "Fairytale for computers" και, δεν σας χεζω, ανατριχιασα απο νοσταλγια μονο και μονο γραφοντας το. Ισως γιατι ειναι το μονο Computer fairytale που εχει βγει και εχει ασπαστει το genre του τοσο θερμα. Δεν θα το δεις σκεφτομενος οτι "αυτα τα πραγματα δεν γινονται", ουτε θα γελασεις σημερα με την τεχνολογια του τοτε. Το Electric Dreams μπορει να μεταφραστει σε οποιαδηποτε εποχη, ανεξαρτητα με την τεχνολογια αυτης οπως ολα τα παραμυθια.

Το Tron απο την αλλη δεν χρειαζεται και μεγαλη αναλυση, ε? Αν το Electric Dreams ειναι το παραδοσιακο παραμυθι, το Tron ειναι High Fantasy. Ειναι το Lord of the Rings των computers. Ειναι μια θαυμασια ιστορια με θεους που αναγκαζονται να κατεβουν στον κοσμο των θνητων και να νοιαστουν γι αυτους, με champions που μαχονται για την ελευθερια του λαου τους (και για τους users) και με τρελαμενους απο την δυναμη κακους overlords. Classic. Ειναι επισης, μεσα στα fantasy πλαισια του, μια διαφορετικη ιστορια απο πολλες παρομοιες. Ενω το focus ειναι επανω στον θεο-user, ο οποιος απαγαγεται απο το Master Program και αναγκαζεται να δει απο πρωτο χερι πως ειναι η ζωη επι της γης, ο πραγματικος chosen one ειναι ο Tron. Και ο Tron ειναι στο background της δρασης. Ο Θεος-User, ενω πρεπει να αποδειξει την αξια του και να παλαιψει 'against all odds' για να νικησει, δοξαζεται ηδη πριν το κανει.
Και παλι, η ταινια δεν κρυβει το fantasy στοιχειο της. Δεν νομιζω κανεις στο 1982 να νομιζε οτι μεσα στα computers υπαρχουν μικρα ανθρωπακια. Διαδραματιζεται σε μια απροσδιοριστη εποχη και δεν μπαινει στον κοπο να εξηγησει "επιστημονικα" το τι τρεχει.

Οσο για το WarGames, ειναι το πιο "ρεαλιστικο" απο αυτα. Σιγουρα, με την πρωτη ματια φαινεται να ξεχωριζει απο τα υπολοιπα και να απομακρυνεται απο το "Fantasy", επικεντρωνοντας στον κινδυνο της αυτοματοποιησης και της πυρηνικης απειλης. Αλλα κατω απο ολα αυτα προκειται για ενα απλο ghost story, no? Περα της μασκας της τεχνολογιας, ειναι μια ταινια για ενα ανησυχο παιδικο πνευμα που ζηταει αποδοχη, αναπαυση και, to play a game. Και αυτο ειναι ενα στοιχειο που θα λειπει απο το sequel γιατι στην digital εποχη μας, με τα computers ως αναποσπαστο μερος της καθημερινοτητας μας, ειναι δυσκολο να τα δεις με τοσο ελευθερο ματι.

Το καινουργιο WarGames δεν θα εχει καμια διαφορα απο μια basic "computers go wrong" ταινιας, στην εποχη του War on Terror. Ισως η καινουργια Tron ταινια να καταφερει να κρατησει λιγο απο την μαγεια της παλιας μιας και ειναι αρρηκτα δεμενη με το fantasy στοιχειο της αν και φοβαμαι οτι θα προσπαθησουν να χωσουν μεσα ενα σωρο σημερινες γνωσεις για να το κανουν πιο "αληθινο".

Τελος, για το Weird Science δεν θα μιλησω καν. Δεν παει πιο fantasy απο αυτο. Those were the computer days, my friends. When men were real geeks and women were pixels.