Pretend to be a Time Traveler Day

Mark your calendars: 8 Δεκεμβριου 2007.

Η πιο fun και awesome ιδεα που εχω ακουσει τον τελευταιο καιρο. Στις 8 Δεκεμβρη λοιπον θα ειναι η πρωτη Pretend to be a time traveler day, οπου θα πρεπει να περασετε μια ολοκληρη μερα κανοντας τον ταξιδιωτη ειτε απο το μελλον, ειτε απο το παρελθον, με μοναδικο κανονα να μην πειτε σε κανεναν οτι ειστε οντως απο αλλη εποχη.

Ειναι τοσα πολλα τα possibilities που απο την ωρα που το εμαθα (κανα μισαωρο πριν) σκεφτομαι συνεχεια ιδεες και γελαω μονος μου.
Στο link, εχει μερικα guidelines, οπως:

- Walk up to random people and say "WHAT YEAR IS THIS?" and when they tell you, get quiet and then say "Then there's still time!" and run off.

- Stand in front of a statue (any statue, really), fall to your knees, and yell "NOOOOOOOOO"

Well? Ποιος ειναι μεσα? Εγω παντως προετοιμαζομαι απο τωρα.

Some Smiths songs sound better by others

Κατεβασα που λετε μερικα Smiths covers που δεν ειχα, και η θεωρεια μου οτι "Τα τραγουδια των Smiths ειναι καλυτερα οταν τα παιζουν αλλοι" ενισχυθηκε.
Περα του How soon is now που λιγο πολυ ειναι ιδιο σε καθε διασκευη (με καλυτερα vocals παντα) οτιδηποτε ακουσα απο αλλους το αγαπησα αμεσως ενω ποτε δεν θα μπορουσα να φερω τον εαυτο μου σε θεση να το ακουσει original.
Υπαρχουν φυσικα εξαιρεσεις οπως και σε καθε κανονα. Το "Last night I dreamt that somebody loved me" ειναι ακομα καλυτερο απο καθε διασκευη. Ισως επειδη κανεις δεν ειναι τοσο κλαψιαρης για να το πει σωστα. Αντε και το bigmouth μονο και μονο επειδη εχει γινει classic Rock.
Ανακαλυψα επισης οτι η θεωρεια λειτουργει αντιστροφα για τους Depeche Mode. Καμια διασκευη δεν μπορει να φτασει τις original εκτελεσεις. Καμια.

Μιλωντας για τους Depeche Mode, γνωρισα καποιον μεσα στο καλοκαιρι που ειχε πολυ δυνατη αποψη για την μουσικη του. (βασικα ειχε πολυ δυνατη αποψη για ολα, και αν δεν σου αρεσαν τα ιδια πραγματα που αρεσαν και σε αυτον κατι κανεις λαθος)
Τωρα... Εμενα δεν μου αρεσει να μιλαω πολυ για μουσικη. Εχω αποψη για ενα σωρο πραγματα αλλα η μουσικη ειναι αυτο που παντα ειχα ελειψη. Ποτε δεν με ενδιεφερε να ψαξω περισσοτερο περα του τι ειναι αυτο που ακουω. Μου αρεσει να ακουω μουσικη και μου αρεσει να ακουω ο,τι χτυπησει καλα στα αυτια μου. Περα απο αυτο, δεν καθομαι να φιλοσοφισω γιατι μου αρεσει το ταδε ή γιατι δεν μου αρεσει το δεινα.

Ειχαμε λοιπον μια συντομη κουβεντα που αρχισε με μενα να λεω "Δεν μου αρεσει το new wave", συνεχισε με αυτον να μου ζηταει να του εξηγησω γιατι δεν μου αρεσει και ποσο λαθος κανω που δεν μου αρεσει, και τελειωσε λεγοντας του οτι ειναι "θεμα γουστου" (παντα το καλυτερο πραγμα να πεις για να τελειωσεις μια διαφωνια.) Επειτα, ετυχε να ακουσουμε Depeche Mode και του ειπα οτι τους λατρευω.
Με σταθερη φωνη, και εκφραση ανθρωπου που ξερει τα σκατα του, γυρισε και μου ειπε κατηγορηματικα:

"Δεν μπορει αμα δεν σου αρεσει το new wave και να σου αρεσουν οι Depeche. Αφου δεν σου αρεσει το new wave δεν μπορεις καν να τους καταλαβεις."

Οπως ειπα... εγω δεν κανω ευκολα κουβεντες περι μουσικης, ειδικα οταν ο αλλος εχει τοσο στενοκεφαλες αποψεις. Βλεπετε, υπαρχουν τριων ειδων αποψεις για μενα (ανεξαρτητα αν συμφωνω ή οχι μαζι τους):
Υπαρχει η αποψη που θα την ακουσω συνοδευομενη απο τα σωστα επιχηρηματα (including "θεμα γουστου") και θα γνεψω. Υπαρχει η αποψη που δεν θα ακουστει πολυ σωστη και θα
κανω ερωτησεις και, αν ειναι δεκτικος ο αλλος, αντιλογο. Και τελος υπαρχει η αποψη που ειναι τοσο τελειωτικα ηλιθια, τοσο στην ουσια της οσο και στην εκφραση της που απλα θα χαμογελασω και θα απομακρυνθω απο την κουβεντα χαριτωμενα. Ετσι εκανα και εκει.

Παντως, οταν διηγηθηκα την ιστορια σε εναν φιλο μου (τον μεγαλυτερο Depeche Mode fan που ξερω και αυτον που μου τους εμαθε πριν πολλα χρονια) γελασαμε με την καρδια μας.

Blast from the past

Καποια στιγμη στο παρελθον, πρεπει να αποφασισα να κανω πλακα στον εαυτο μου στο μελλον, αλλιως δεν εξηγειται αυτο που ειδα πριν λιγο. (BTW αν οντως το εκανα αυτο, ειμαι πολυ cool!)

Ειχα ανοιξει που λετε ενα κουτι γεματο αναμνησεις. Οχι, literally γεματο αναμνησεις. Εκει μεσα υπαρχουν ενα σωρο μικροπραγματα που εχω κρατησει απο τα παιδικα μου χρονια μεχρι σημερα. Rubik's cube, παλια μπρελοκ, την πρωτη μου 110 φωτογραφικη μηχανη και τετοια. Κατω κατω λοιπον, υπηρχε ενα γυναικειο ασημενιο πορτοφολι. Θυμηθηκα οτι ηταν μεσα σε καποιο περιοδικο και παω να το πεταξω οταν αντιλαμβανομαι οτι δεν ειναι αδειο. Το ανοιγω και τι να δω!

Τεσσερα ψευτικα διαμαντια και μια ψευτικη μυγα!

Ηταν μυστηριο? Ηταν σημαδι? Προειδοποιηση?

Τωρα δεν ξερω για εσας αλλα εγω οταν βρισκω τεσσερα διαμαντια και μια μυγα μεσα σε ενα ασημενιο πορτοφολι στον πατο ενος ξεχασμενου κουτιου, γελαω παρα πολυ. Ηταν τοσο surreal η εικονα που για λιγα δευτερολεπτα θα οριζομουν οτι ακουγα ominous music στο κεφαλι μου.




Το εν λογω πορτοφολι.


Ευρηματα!

Dealing with fools

Και καθως το Eye in the sky απο Alan Parson Project παιζει για πολλωστη φορα στο repeat playlist του winamp, σας ενημερωνουμε για το τι συμβαινει τις τελευταιες μερες στον κοσμο σας.
Το Colbert Report της 18-09 ηταν απο τα πιο αστεια της χρονιας, καθως ειχε το follow up της ηττας του Colbert και απο τα φετινα Emmys. Ακομα και η Susan Sarandon εδωσε μια πολυ διασκεδαστικη συνεντευξη.

Και ενω καποιοι μετατρεπουν τα μαλλια του Beethoven σε διαμαντια, το Heroes ξεκιναει την ερχομενη Δευτερα και το teaser ειναι εδω για να μας ξεσηκωσει (και ισως να μας δωσει και μερικα spoilers. Προσοχη.)



ΟΚ, το επομενο μιλαει απο μονο του.








































Ειναι ενα Darth Vader costume για σκυλους.

"I'm so blogging this!"

Bah! Ακομα δεν βρηκα την ευκαιρια να χρησιμοποιησω αυτη τη φραση σε κουβεντα. Ισως επειδη δεν εκανα και πολλα αυτες τις μερες.
Anyhow, χθες παρακολουθησα τα Εmmys και ειχε αρκετες καλες στιγμες. Για τα βραβεια μπορειτε να διαβασετε εδω. Προσωπικα χαρηκα για:

Terry O'Quinn για Best supporting actor, γιατι καλιο αργα παρα ποτε.

30 Rock για Best comedy series, γιατι λατρευω Tina Fey και γιατι ειναι απο τις πιο αστειες φρεσκες σειρες εκει εξω αυτη τη στιγμη.

Daily Show για Best variety series γιατι... ε, ειναι ο Jon Stewart.

The Office ('Gay witch hunt') για Best writing σε comedy γιατι ο,τι και να κερδιζε το The Office θα χαιρομουν.

Ricky Gervais για Best comedy actor. Yay! Go Gervais! Ακομα γελαω με το Patrick Stewart episode. Επισης, μοναδικες στιγμες χαρας απο τους Stewart, Colbert και Carell.

Κατα τ'αλλα, χαρηκα για την Katherine Heigl. Οχι τοσο για το βραβειο της αλλα που την ειδα. You see, δεν βλεπω Gray's Anatomy και ακομα δεν εχω δει το Knocked Up οποτε ηταν η πρωτη φορα που ερχομαι σε επαφη με το υπεροχο χαμογελο της. Αλλα δεν θα ειναι η τελευταια.
Κριμα για την ηττα της Mary Louise Parker μιας και οχι μονο ειναι καταπληκτικη ηθοποιος αλλα και επειδη το Weeds μεσα στο καλοκαιρι εγινε απο τις αγαπημενες μου σειρες.
Περιμενω να δω το rant του Colbert για την καινουργια του ηττα απο αρχαιο μουσικο.
Τελος, ειμαι σιγουρος οτι αξιζει οτι πηρε το Sopranos αλλα μιας και ποτε δεν ασχοληθηκα μαζι του δεν μπορεσα να μοιραστω τη χαρα τους. Θα προτιμουσα αλλα αγαπημενα shows για μερικες κατηγοριες.

Blades of Glory

Οταν βλεπεις μια ταινια που πλαισιωνεται απο τους μισους καλυτερους κωμικους αυτη τη στιγμη, δεν εχεις πολλες αμφιβολιες για το ποσο καλη μπορει να ειναι. Μπορει οι, οχι τοσο γνωστοι, συντελεστες να μην εμπνεαν ολοι την εμπιστοσυνη στο συμπαν, αλλα ο παντα αγαπημενος Will Ferrell σε dynamic duo με τον φρεσκο (και συντομα αγαπημενο) Jon Heder of the Napoleon Dynamite fame σιγουρα το εκαναν. Και σαν να μην εφταναν αυτοι, γυρω τους υπηρχαν τοσα αγαπημενα προσωπα που και μαπα να ηταν η ταινια, θα χαιρομουν που την ειδα μονο γι αυτους. Μετρηστε:
Will Arnett (Arrested Development), Amy Poehler (SNL, Arrested Development), Jenna Fisher (The Office), William Fichtner (ερμ, παντου!) και ο Rob Corddry (The Daily Show).

Ειναι πραγματικα απο τις καλυτερες στιγμες μου οταν μια ταινια καταφερνει να παρει κατι που απο μονο του ειναι "gay enough" και να το κανει να φαινεται cool as sin. Και το Blades of Glory το καταφερνει και με το παραπανω. Η χημεια μεταξυ Ferrell και Heder ηταν απολαυστικη (αν και, για να πω και του στραβου το δικιο, ο Ferrell δεν σε πειθει και πολυ ως επαγγελματιας figure skater, κατι που συντομα το ξεχνας μιας και πειθει ως κωμικος) και στα τελευταια 10 λεπτα ενιωσα λιγες σταγονες ουρων να με βρεχουν απο το awesomeness.

Those guys put the 'bone' in 'zamboni'

Elections - Shmelections

Δεν εχω ψηφησει ποτε σε εκλογες. Παλιοτερα, καλυπτομουν πισω απο τα χιλιομετρα που χωριζαν εμενα και τα εκλογικα μου δικαιωματα. Πλεον, μιας και δεν ειναι πια υποχρεωτικο, απλα δεν ψηφηζω. Δεν εχω κανενα απολυτως λογο να βαλω τον εαυτο μου σε αυτη τη διαδικασια αλλα προσφατα, με κατηγορισαν για ανευθυνοτητα απεναντι στην χωρα που ζω και μαλιστα μου ανακοινωσαν οτι αφου δεν παιρνω θεση δεν εχω κανενα δικαιωμα να γκρινιαξω για τιποτα που αφορα την κατασταση στην Ελλαδα στο μελλον.

...Μαλιστα.

Και να πεις οτι μου το ειπε κανενας απο αυτους που οι μονες διασκεδασεις στη ζωη του ειναι οι γαμοι, τα βαφτισια, οι εκλογες και το ποδοσφαιρο να πω ΟΚ. Να πεις οτι μου το ειπε κανενας κνητης (που ερχονται σε αντιπαθεια δευτεροι μετα τις κατσαριδες) να πω δε γαμιεται. Αλλα μου το ειπαν ανθρωποι που θεωρω αρκετα εξυπνους για να μην εκπεπτουν σε τετοιες μικροτητες.

Για να δουμε: Ο στενος μου κυκλος επαφων αυτον τον καιρο αποτελειται απο ανθρωπους ηλικιας 17 - 32 και κανενας τους δεν ειναι οσο ξερω ακραια πολιτικοποιημενος. Απο αυτους, οσοι ψηφιζουν (ακομα και οι πιο πολιτικοποιημενοι), το 90% ψηφιζει οτι τους πουν οι γονεις τους (στις μικροτερες ηλικιες) η απο οικογενιακη παραδοση (δηλαδη το ιδιο με αλλα λογια). Συγγνωμη, αλλα αν εισαι τριτη γενια πασοκος δεν με πειθεις οτι θα ψηφησεις βαση του εκλογικου τους προγραματος. Στο υπολοιπο 10% δε, κυριαρχει περισσοτερο το "θα ψηφησω τον Α για να μην βγει ο Β". Λαμπρα! Και μετα, αυτοι οι ανθρωποι κρινουν την δικη μου σταση.

Το επιχειρημα "ψηφησε τουλαχιστον λευκο", το θεωρω απλα ηλιθιο. Ειναι σαν να σε καλουν σε ενα παρτυ που δεν θες να πας, να σηκωνεσαι, να πηγαινεις στην αλλη ακρη της πολης, να χτυπας το κουδουνι και να λες "Δεν θα ερθω!"

Οσο για το θεμα της γκρινιας, γκρινιαζω για πραγματα που δεν εχουν να κανουν με το ποιος κυβερνα τη χωρα. Πραγματα που θα συνεχισουν να γκρινιαζουν και αυτοι που "παιρνουν θεση" και ας βγει το κομμα τους.

So, καντε τη δουλεια σας αν αυτο σας χαροποιει. Αλλα αν νομιζετε οτι ειστε καλυτεροι απο εμενα επειδη ψηφιζετε με τους τροπους που ανεφερα παραπανω, τοτε ειστε βαθια νυχτωμενοι.

Enterprise is offensive...

...Σε σημεια που δεν θεωρουσα μεχρι τωρα πιθανο να προσβληθω.

Γενικα δεν ειμαι μεγαλος fan του Star Trek. Λιγο η παπαροεπιστημη του, λιγο η ακραια ουτοπικη αφελεια του και λιγο το ολο trekkie thing με κρατησαν οσο το δυνατον πιο μακρια απο αυτον τον κοσμο.

Τελευταια ομως, και για λογους που δεν κατανοω ουτε ο ιδιος απολυτα, αρχισα να βλεπω το Enterprise. Υπεθεσα οτι, επειδη ειναι πιο προσφατο και αρχιζει τα πραγματα απο την αρχη, οτι θα ειχε και ενα πιο... οριμο γραψιμο απο πισω. Ισως... ισως να θελησαν να ερθουν σε επαφη με την τηλεοραση του σημερα και να ειχε και διαμορφωση χαρακτηρων ακομα ακομα.
Αλλα του κάκου.

Μετα απο μια καλη ιδεα του φιλου μου, Dark Tyler απο το US TV, εβαλα να ξαναδω και ολες τις Star Trek ταινιες ωστε οταν βγει η καινουργια απο τον JJ Abrams να ειμαι προετοιμασμενος. Ε, και μιας και ειχα μπει στο ολο Star Trek theme, κατεβασα και δυο - τρια απο τα αγαπημενα μου episodes της original σειρας. (το next generation το παρακολουθουσε πριν λιγους μηνες ενας φιλος και ειχα χαζεψει μερικα επεισοδια μαζι του, οποτε το εχω προσφατο στη μνημη.)


Αυτο που ανακαλυψα λοιπον ειναι οτι η original σειρα, φτιαγμενη σε μια πιο αθωα επιστημονικα εποχη, οπου το science fiction ειχε ως σκοπο να σε κανει να ονειρευτεις και οχι να νιωσεις πιο εξυπνος, ειναι πολυ διασκεδαστικη μεσα στην αφελεια της. Και, truth be told, δε νομιζω ποτε να πηραν τον εαυτο τους πιο σοβαρα απ' οτι φαινεται.

Οι ταινιες, αρχιζοντας φυσικα να μετραμε απο το Wrath of Khan, ειναι εξαιρετικες μεσα στα Star Trek πλαισια. Ναι, υπαρχουν ολα τα ενοχλητικα στοιχεια του Star Trek universe μεσα, αλλα υπαρχει και ενας απιθανος Kirk. Υπαρχει ενα πηγαιο humor, υπαρχει μια καταπληκτηκη χημεια αναμεσα στο πληρωμα του Enterprise και για πρωτη φορα σε Star Trek σειρα (αν παρουμε τις ταινιες ως mini-series) υπαρχουν επιπτωσεις που μενουν για περισσοτερο απο 40 λεπτα.

Οσο για το Enterprise... Δεν ειναι η procedural του φυση αυτο που με ενοχλει, ουτε η επιστημονικη αφελεια του, ουτε το γεγονος οτι αντι να προσπαθησουν να κανουν κατι καλυτερο σε αυτο το συμπαν, απλα αντεγραψαν τις παλιες σειρες σε μια εποχη που δεν τους ταιριαζει. Μακαρι να ηταν αυτα αλλα, δυστυχως αυτο που με ενοχλησε ηταν η ηθικη του.

Οταν αρχισα να το βλεπω ειχα πει οτι για καποιο λογο ο Scott Bakula μου θυμιζε τον Bush και τελικα δεν ηταν τυχαια η παρομοιωση. Το πληρωμα του πρωτου Enterprise λοιπον ειναι σε μια αποστολη να γνωρισουν νεους πολιτισμους και νεες κουλτουρες και να προσπαθησουν οσο μπορουν να μην τις επηρεασουν, αποτυγχανωντας παταγωδως σε καθε επεισοδιο!
Καθε φορα, μας θυμηζουν το ποσο ανοιχτο μυαλο πρεπει να κρατανε και το ποσο πρεπει να αποδειξουν οτι οι ανθρωποι ειναι ετοιμοι για μια τετοια αποστολη και μετα περναν τις μερες τους με το να χωνουν την μυτη τους σε καθε πολιτισμο που βρισκουν! "Εμεις στη Γη δεν θα καναμε ποτε αυτο" και "Εμεις στη Γη εχουμε ενα ρητο" Και οποτε καποιος λεει "Δεν ειστε στη Γη, γαμωτο¨ συνηθως ειναι ειτε ο κακος, ειτε ο βαθια νυχτωμενος.

Και ΟΚ, δεν ειμαι πολυ της πολιτικης και κακα τα ψεμματα, πιο πιθανο μου φαινεται να ταξιδεψουμε καποτε στα αστρα και να εξαπλωνουμε την μικροαστικη Αμερικανικη ιδεολογια απο το να εχουμε την ουτοπικη 'χωρις πολεμους, φτωχεια και αναγκης χρηματων' κοινωνια του Star Trek.
Αυτο που πραγματικα με ενοχλει πολυ απλα ειναι οτι αυτοι οι ανθρωποι δεν μου φαινονται πολυ εξυπνοι για να εχουν αυτη τη θεση. Ε δεν μπορει ρε φιλε αυτος ο ανθρωπος να ειναι chief engineer σε ενα αστροπλοιο με σκοπο την ανακαλυψη νεων πολιτισμων και να σπαταλαμε ενα ολοκληρο επεισοδιο να τον βλεπουμε να μην μπορει να δεχτει καποιον να ειναι πολυγαμικος και να μην τον ενοχλει αν η γυναικα του την πεφτει σε αλλους. 'Η το να χαλαει τον κοσμο επειδη μια κοινωνια εχει σκλαβους, οταν 150 χρονια πριν (στο timeline του Star Trek, 50 στο δικο μας) ειχαμε και μεις!

Το Enterprise ειναι η Αμερικη του σημερα και ο captain Archer ειναι ο Bush. Και μαλιστα, με εναν τροπο καθολου καυστικο η κριτικο σαν του Battlestar Galactica. Απλα, "Ετσι ειμαστε εμεις οι Humans"
Και αν ο Archer ειναι ο Bush, Ο James Kirk του Shatner ειναι ο Theodore Roosevelt. Και αυτος θα επιβληθει εκει που πρεπει. Και αυτος θα σπασει τους κανονες. Αλλα δεν θα το κανει γιατι πιστευει οτι η ηθικη του ειναι ανωτερη των αλλων. Θα οδηγηθει βαση των συναισθηματων του γιατι αυτο ηταν καποτε το mission statement της σειρας. Καποτε, η σκληρη λογικη των Vulcans ερχοταν σε αντιθεση με τους free spirited humans, και στο τελος ακομα και ο Dr. Spock δηλωνει οτι η λογικη ειναι η αρχη της σοφιας, οχι το τελος. Στο Enterprise, η σκληρη λογικη της T'Pol ειναι... απλα το ανθρωπινο common sense που παντα ο Archer επιλεγει να αγνοει.

By the way, στην παραπανω αναλογια, ο Picard του Next Generation ειναι απο αυτους τους Αμερικανους προεδρους που δεν εκαναν ποτε τιποτα το σημαντικο για να μεινουν στην ιστορια. Ο Garfield ας πουμε.
Ασημαντος.

AVP: Requiem

Δεν ηταν αριστουργημα, αλλα κατα τ'αλλα το πρωτο Alien vs Predator ηταν μια απολαυστικοτατη ταινια. Χαιρομαι ιδιαιτερα για το sequel λοιπον. Και φαινεται καλο!
Ιδου το red band trailer:

A mutilated Top 5

Οπως ειπα και πιο κατω, η πρωτη μου προσπαθεια για top 5 αποδειχτηκε ακαρπη. Εχοντας δει προσφατα το Stranger than Fiction, μια απο τις πιο ομορφες και γλυκειες ταινιες που ειδα φετος, αποφασισα να κανω ενα top 5 με τα πεντε αγαπημενα μου characterizations σε αψυχα αντικειμενα. (Α.Ι. δεν πιανεται).
Ελα μου ομως που δεν μπορουσα να σκεφτω πανω απο τρια. Ισως να μην εχω αλλα. Ισως να βαριεμαι το research. Οπως και να εχει, οριστε το top 3 μου για τα τρια καλυτερα characterizations σε αψυχα αντικειμενα:

3. The magic 8-ball (Interstate 60)
Γραμμενη απο τον Bob Gale, σεναριογραφο του Back to the Future, αυτο το ultimate road trip fantasy movie ειχε ενα απο τα πιο αγαπητα αντικειμενα. Ενα magic 8-ball που ηταν οντως μαγικο. Η καλυτερη συντροφια για ενα δυσκολο και μακρυ ταξιδι. Μεταφορικο και μη.

2. Harold Crick's wrist watch (Stranger than Fiction)
Με ελαχιστες γραμμες σεναριου, ενα απο τα πιο πιστα αντικειμενα που εχουν εμφανιστει ποτε σε ταινια. Ειναι φοβερο το ποσο λιγη σημασια δινουμε σε πραγματα που ειναι χρονια στο πλευρο μας να μας βοηθουν με καθε τροπο, μονο και μονο επειδη δεν μιλανε. Σε ευχαριστω ρολοϊ μου, σε ευχαριστω κινητο μου και πανω απ' ολα, σ'αγαπω Computer μου.

1. Edgar (Electric Dreams)
Aaah, Edgar. Δεν θα κατσω καν να ασχοληθω να αναπτυξω με λογια το πως νιωθω γι αυτην την ταινια. It's a fairytale for computers και αν δεν την εχετε δει, καντε μια χαρη στον εαυτο σας (και στο computer σας) και διορθωστε το.
Ισως ο Edgar να πεφτει λιγο στο Α.Ι. category αλλα μιας και εγινε απο ατυχημα, μπορει να μπει σε αυτη τη λιστα αφοβα.

I'm not satisfied.

Εδώ και περίπου δύο μήνες θέλω να αρχίσω αυτό το blog. Και εδώ και δύο μήνες το αναβάλλω.
Αφενός, το layout. Φαίνεται ότι δεν είμαι ευχαριστημένος με τίποτα (οι πενιχρές html γνώσεις μου δεν βοηθούν επίσης). Εν τέλει, το πέρασα απο 40 κύματα και αποφάσισα ότι θα είναι ενα ατελείωτο working progress.

Αφετέρου, το περιεχόμενο. Κανένα απο τα δεκάδες posts που μου ήρθε η επιθυμία να γράψω μέσα σε αυτούς τους μήνες δεν μου ήταν αρκετά καλό για το πρώτο post. Και όταν τελικά θέλησα να αρχίσω με ένα top 5, βρήκα μόνο 3 entries.

Και αφετρίτου, η γλώσσα. Δέν τα μπορώ τα ελληνικά. Τόσα χρόνια στο interweb έχω συνηθίσει τόσο πολύ με τα greeklish που ακόμα και όταν γράφω με το χέρι πολλές φορές μπερδέυομαι. Plus, μιας και το μεγαλύτερο μέρος της pop-culture παιδείας μου είναι αγγλόφωνο, έχω μάθει να εκφράζομαι καλύτερα στα αγγλικά.
Ήδη, με μια ματιά, βρήκα αρκετά γιώτας εκεί που θα έπρεπε να υπάρχουν ήτας και φυσικά αυτοί οι καταραμένοι τόνοι.

Οποτε... Ξεχναμε τους τονους για αρχη. Ααα... καλυτερα.
Δευτερον, θα αναγκαστω να γραφω σαν την θεια απο το Σικαγο. Μισα ελληνικα, μισα αγγλικα.
Και τελος, gimmie a break with the grammar, will ya? I am dyslexic after all.

Και αν ειστε απο αυτους τους υπερμαχους της ελληνικης γλωσσας που πιστευουν οτι δεν πρεπει να μολυνεται με αγγλικες ορολογιες και αναφερονται στο internet ως 'διαδυκτιο', υπαρχουν αλλα sites που ισως σας ενδιαφερουν περισσοτερο.

Αυτα για την ωρα. Παμε για το top 5 μας.