Και φτάσαμε στην τελική πεντάδα. Οι ταινίες που μου άρεσαν περισσότερο απ’ όλες την χρονιά που πέρασε.
5. TRON: Legacy
To TRON είναι μια απο τις αγαπημένες μου ταινίες. Περισσότερο fantasy παρά science fiction, φοβόμουν οτι δεν θα μπορούσε να σταθεί καλά στην σημερινή, τεχνολογικά αφυπνησμένη εποχή. Αλλα διάλεξαν να κάνουν ακριβώς αυτο. Εδωσαν μια παράλληλη εξέλιξη του κόσμου του Grid, αφήνοντας τον ανεπιρέαστο απο τη σημερίνη τεχνολογία, και κάνοντας τον να μοιάζει περισσοτερο σαν άλλη διάσταση. Plus, Stunning visuals, ένας καταπλήκτικός, διπλός Bridges και το καλύτερο soundtrack εδω και χρόνια.
Γιατι δεν είναι ψηλότερα:
Που είναι το bit? Και υπηρχαν και μερικές βιασύνες (Tron). |  |
4. The Social Network
Άυτη η ταινία στην καρδία δεν διαφέρει απο κανενα άλλο success story που εχει καποιο ενδιαφέρον για να γίνει ταινια. Έχει όμως απο κάτω δυο γίγαντες του χώρου που μπορούν να κάτσουν να σου γράψουν και σκηνοθετήσουν τον τηλεφωνικό κατάλογο και πάλι θα είναι η καλύτερη ταινία της χρονιάς.
Γιατι δεν είναι ψηλότερα:
Παραμένει μια ταινία για το Facebook. |  |
3. Toy Story 3
Δεν είχα δεί κανένα Toy story ολοκληρωμένο μέχρι που κάθησα και είδα και τα τρία μαζί. Η τρίτη συνέχεια ειναι ενα υπέροχο κλεισιμο, τόσο ως μέρος της τριλογίας, όσο και σαν αυτόνομη ταινία. Φυσικά και κλαίω όσες φορές και να το δω.
Γιατι δεν είναι ψηλότερα:
Γιατι εκει έχει τις πραγματικά καλές ταινίες. |  |
2. Enter The Void
Θα το πω ξανα: Τα χρώματα του Enter the Void άφησαν ουλές στη ψυχή μου. Νομίζω είναι το πιο ωραίο πράγμα που έχω δει σε ταινία. Ο Gaspar Noe είναι για μένα ένας σκηνοθέτης που γυρίζει ενα δικό του σινεμά. Και αυτό λειτουργεί τόσο υπέρ, όσο και κατά του, αλλα πάντα μέχρι στιγμής οι δουλειές του αξίζουν να υπάρχουν σε τέτοιες λίστες, στις υψηλότερες θέσεις.
Γιατι δεν είναι ψηλότερα:
Γιατι δεν ήταν αυτή η πραγματικά καλύτερη ταινία του 2010. |  |
1. Scott Pilgrim vs The World
Αυτή η ταινία μου πάτησε όλα τα κουμπιά, αγγιξε όλες τις χορδές μου και παρουσίασε κομματια που θα ορκιζόμουν οτι είναι τις δικής μου ψυχής με τον πιο cool τρόπο possible. Αλλα έκανε και κάτι παραπάνω. Το Scott Pilgrim ειναι το αληθινό Avant Garde της εποχής μας. Μέσα απο τον ξεχωριστό τρόπο που εικονοποιείται το υποσυνειδητο του πρωταγωνιστή, ο Wright επεμβαίνει επανω στον ίδιο τον κινηματογραφικό κώδικα, εισάγωντας ενα σωρό καινούρια στοιχεια και σημειωτικές απο άλλα μέσα. Και το κάνει με έναν καταπληκτικά λειτουργικό τρόπο. Ενας καινουριος τρόπος αφήγησης και damn impressive.
This is it. Στο μέλλον θα γράφονται ακαδημαϊκές αναλύσεις γι αυτή τη ταινία.
|  |