Μολις τελειωσα το Bioshock και ειπα να δωσω και γω την αποψη μου για το "καλυτερο shooter της χρονιας". Ε, συγγνωμη που δεν εχω κατουρηθει επανω μου αλλα αυτο το κραταω για καλυτερα παιχνιδια.
Οχι, δεν ηταν "κακο" ακριβως, απλα δεν ειχε σε καμια περιπτωση αυτο το extra oomph που θα το εκανε golden για μενα.
Η ατμοσφαιρα ηταν εκει, το ιδιο και το story... υποθετω. Βλεπετε, ενα καλο story πρεπει να ειναι και καλα γραμμενο. Γενικα με απογοητευει καθε φορα που βλεπω/παιζω κατι και πρεπει να φανταστω ποσο καλο θα ηταν αυτο αν επεφτε σε καλυτερα χερια. Στα χερια τις Bioware ας πουμε.
Αλλα ας αρχισουμε απο την αρχη:
Βρισκομαστε στο 1960. Ο ηρωας μας πεφτει με το αεροπλανο του στη θαλασσα. Ωραια μεχρι εδω. Βρισκει ενα φαρο ο οποιος ειναι στην πραγματικοτητα η εισοδος
προς μια θαυμαστη υποθαλασσια πολη ονοματι Rapture. Περιφημα μεχρι εδω.
Με το που φτανει στη Rapture παιρνει εναν ασυρματο και ενας τυπος αρχιζει να του μιλαει δινοντας του διαρκως οδηγιες για το που να παει και τι να κανει.
Πρωτη απογοητευση. Ολες οι ευκαιριες να εντυπωσιαστεις ως παιχτης απο το παραξενο και ξενο περιβαλλον στο οποιο βρεθηκες πηγαν απο αυτη τη μερια του σιφονιου. Ειστε τρελοι? Εχετε την ευκαιρια να κανετε τον αλλον να πει "Ω ρε μαλακα, που βρισκομαι?" και αντι αυτου, τον πετατε με την μια στο παιχνιδι αφηνοντας τον να θαυμασει την Rapture μονο κοιτωντας τα ψαρια μεσα απο θολα παραθυρα. Story-wise, (και κοιταω παντα την ιστορια στα παιχνιδια που παιζω) παιρνει μηδεν. Και μην ακουσω τιποτα τωρα για τις κασσετες που παιρνεις κατα την διαρκεια του παιχνιδιου και μαθαινεις καλυτερα την ιστορια. Ναι, μη χεσω. Παρομοιες μεθοδους οταν τις βλεπουμε σε ταινιες βριζουμε. Δεν καταλαβαινω γιατι πρεπει να ανεχομαστε προτογονους και κακους τροπους διηγησης στα παιχνιδια.
Το gameplay απο την αλλη δεν εχει να δωσει τιποτα το καινουργιο. Τιποτα ομως. Ειναι περιττο να κατσω να γραψω το πως αλλα παιχνιδια του ειδους (και οχι μονο το Half Life) εχουν δωσει πολυ περισσοτερα απο το "Πηγαινε εκει - Ωχ, οχι, μπλοκαρε η πορτα, κανε αυτο και πατα τον διακοπτη που γυαλιζει, και καθως το κανεις πυροβολησε και τους ανισυχητικα πολλους κακους που σου την πεφτουν απο καθε γωνια". Καταλαβαινω οτι μερικες φορες χρειαζεται το παραδοσιακο FPS για καποιους αλλα Game of the year this is not.
Μιλωντας για το story πιο πανω, προς τη μεση του παιχνιδιου το θυμηθηκαν και ειχε μια καλη στιγμη που με τσατισε ακομα περισσοτερο επειδη πηγε χαμενη, τοσο εξαιτιας του υπολοιπου παιχνιδιου, οσο και απο το cartoonish "muahahaha" που την ακολουθησε.
Α, ναι. Και κατι αλλο. Το Bioshock εχει δυο τελη. Ενα καλο και ενα κακο που και τα δυο ειναι μαπα. Το κακο ηταν σαν να βαρεθηκαν την ωρα που το εκαναν ("Ε, καναμε το καλο, βαλε τωρα να ειναι και καλα κακος και τελειωνε να το πακεταρουμε") ενω το καλο ηταν σαν κακο romantic comedy.
