Now I'm thinking with Portals

* Spoiler free *

Τα video games ειναι μια πολυ ειδικη κατηγορια διασκεδασης. Ο καθενας μπορει να αφιερωσει λιγες ωρες να δει μια ταινια ή μια σειρα και να μοιραστει μαζι σου την εμπειρια. Ακομα και τα βιβλια που παιρνουν λιγο παραπανω χρονο και απαιτουν περισσοτερη αφοσιωση μπορεις να τα προτεινεις σε κοσμο που δεν ειναι πολυ του διαβασματος και, αν επιμεινεις αρκετα μπορει ο αλλος να τα διαβασει. Αλλα στην περιπτωση των παιχνιδιων το "Πρεπει να το δεις αυτο" δεν ειναι ευκολη υποθεση. Δεν ειναι ευκολη υποθεση γιατι ενα παιχνιδι δεν απαιτει μονο πολυ περισσοτερο χρονο, απαιτει επισης να εχεις καποια skills για να το παιξεις. Και οταν λεω skills αναφερομαι σε απλα πραγματα οπως να μπορεις να χειριστεις το ποντικι και το πληκτρολογιο μαζι και να εχεις μια καποια οικειοτητα μεσα σε 3D περιβαλλον. Το να καταφερνεις να επιζησεις μεσα στο παιχνιδι ερχεται δευτερο. Και φυσικα ειναι και το θεμα του ιδιου του υπολογιστη. Ενταξει να υποθετεις οτι ολοι πια διαθετουν εναν αλλα το να εχει ενας μη gamer μηχανημα που να μπορει να τρεξει παιχνιδια τελευταιων ετων ειναι αυτο που λενε στο χωριο μου "fat chance".

Παλιοτερα ηταν ισως λιγο πιο ευκολο μιας και τα παιχνιδια που αξιζαν για την ιστορια τους ερχονταν σε μορφη point and click adventures χωρις πολλες απαιτησεις τοσο απο το hardware οσο και απο τον παιχτη (περα του να εχει IQ λιγο πιο ψηλα απο τον Bush). Σημερα, με ολο και περισσοτερα παιχνιδια να δινουν αρκετη βαση στην ιστορια περα του gameplay η αναγκη να μοιραστεις αυτη την εμπειρια με τους μη gamers φιλους σου γινεται ολο και μεγαλυτερη. ΟΚ, ας αφησουμε το Half Life 2 στην ακρη. Ναι, εχει ομορφο story και απο τους καλυτερους τροπους αφηγησης του που εχετε ποτε δει αλλα ειναι η συνολικη εμπειρια του να το παιζεις που το ξεχωριζει. Αλλα, πως μπορω να μην θελω να μοιραστω την ιστορια του Jade Empire με τον φιλο μου τον Ted ή, στην προκειμενη περιπτωση, το Portal με ολους? Γιατι, το Portal εν ολιγης ειναι 'The perfect game'.

Για αρχη εχουμε την ιδια την τεχνολογια των portals που εγω προσωπικα ειδα να εφαρμοζεται πρωτη φορα στο Prey. Αλλα ενω εκει ηταν απλα ενα ακομα κομματι τις περιεργης αχριτεκτονικης του εξωγηινου mothership, εδω στηριζει ενα ολοκληρο παιχνιδι, δινοντας μας 19 levels με μια εντελως νεα γενια puzzles, κανοντας αυτο που εκανε και το Half Life 2 τεσσερα χρονια πριν με τα physics puzzles του. Και ναι, στην επιφανεια το Portal ειναι ενα puzzle game και ακομα και αν σταματαγε εκει θα ηταν 3 απο τις καλυτερες ωρες που θα ειχατε περασει μπροστα απο το PC σας.

Αλλα δεν σταματα εκει. Γιατι πισω απο τα αποστειρωμενα test chambers κρυβεται μια πολυ πιο σκοτεινη πραγματικοτητα και κατω απο την φαινομενικα απλοικη ιδεα του Portal κρυβεται ενα adventure με μια αρτια δομημενη ιστορια με φοβερο humor, ενα expanded universe που συνεχιζει εξω απο τα ορια του παιχνιδιου (αλλα δεν χανει την μαγεια του αν παραμεινεις μονο μεσα σε αυτα τα ορια), ενα απο τα πιο γλυκα και απροσμενα endings και ισως ο καλυτερος AI character που εχει υπαρξει ποτε σε παιχνιδι.

Το Portal ειναι μικρο. Γυρω στις 2 με 3 ωρες για εναν εμπειρο παιχτη να το ολοκληρωσει. Αλλα μεσα σε αυτες τις 3 ωρες χωρεσαν μερικα απο τα καλυτερα puzzles των τελευταιων χρονων, ανεπτυξαν μια ολοκληρη και πλουσια μυθολογια, αφηγηθηκαν μια τελεια ιστορια και μας εκαναν να σπαζοκεφαλιασουμε, να γελασουμε, να ενδιαφερθουμε, να τραγουδισουμε, να δακρυσουμε και, αν ολα αυτα δεν ηταν αρκετα, να ερωτευτουμε παραφορα εναν κυβο.

Οποτε, το λεω για αλλη μια φορα: Παιξτε το Portal!
I can't emphasize more on this.