Όταν ήμουν μικρός, είχα ζωγραφίσει ένα μικρό comic (το οποίο κάπου έχω ακόμα) που πιθανολογούσα για εναλλακτικές πηγές ενέργειας και τρόπους παροχής της. Βλέπετε, είχα δυο παράπονα όσον αφορά την ενέργεια. Το πρώτο ήταν οι μπαταρίες. Μισώ τις μπαταρίες με την περιορισμένη τους χρήση. Εκνευριζόμουν κάθε φορά που έπρεπε να αλλάξω μπαταρίες στο walkman μου τότε και γκρίνιαζα, ρωτώντας γιατί να μην είναι οι μπαταρίες όπως αυτές του ρολογιού μου που κρατάνε για μια ζωή. Το δεύτερο παράπονο μου ήταν η παροχή ενέργειας. Αφενώς η εξάρτηση απο την ΔΕΗ. Αφετέρου το ότι πρέπει να υπάρχουν μπρίζες.
Όσο πέρναγαν τα χρόνια το πρόβλημα γινόταν όλο και μεγαλύτερο, καθώς η ανάγκη για περισσότερη ενέργεια αυξανόταν με κάθε καινούργια τεχνολογία που έμπαινε στη ζωή μας. Game boys, Laptops, κινητά τηλέφωνα, mp3 players, όλα τόσο promising, όλα με το ίδιο πρόβλημα: Battery life. Τι να το κάνω το laptop που έχει 600 terrabyte σκληρό και μπορεί να παίζει 3.ooo.ooo ώρες video όταν η μπαταρία του κρατάει δυο? Πόσο χρήσιμο μου είναι το iPhone σε ένα ταξίδι μέχρι τη Θεσσαλονίκη όταν στα μισά του δρόμου θα έχει πεθάνει και δεν θα έχω καν τηλέφωνο?
Αυτό λοιπόν που είχα οραματιστεί τότε, ήταν wireless energy. Ενέργεια που να παρέχεται όπου κι αν είσαι ασύρματα, έχοντας πάντα την συσκευή σου φορτισμένη. Και φυσικά, τότε στο μακρινό '90, όσοι άκουσαν την ιδέα μου την θεώρησαν αδύνατη. THEY LAUGHED AT ME AT THE ACADEMY!
Φυσικά, η γνώση και η θεωρία προυπήρχαν έδω και δυο αιώνες (ή billions of years αν μετρήσουμε την ηλιακή ενέργεια που, well, είναι wireless) αλλά είμασταν ακόμα μακρία απο μια εμπορική και, πανω απ' όλα, αποδοτική εφαρμογή της.
Σχεδόν 20 χρόνια μετά, επιτέλους οι πρώτοι wireless chargers έχουν κάνει την εμφάνιση τους στην αγορά. Για την ώρα, πρόκειται για μικρά pads που συνδέεις σε μια μπρίζα και απλά ακουμπάς το κινητό σου ή whatever επάνω τους και φορτίζουν. Καμία τρομακτική εξέλιξη απο το να χώνεις ένα βύσμα, προς το παρόν, αλλά με αποδοτικότητα 90% και με ταχύτητα φόρτισης παρόμοια των συμβατικών chargers, είναι ένα πολύ καλό πρώτο βήμα. Σιγά σιγά οι κατασκευαστές θα υοθετούν την τεχνολογία αυτή στις μελλοντικές συσκευές (ήδη το αναμενόμενο - και ήδη στην wishlist μου - palm pre έρχεται με wireless charger), η τεχνολογία θα εξελιχθεί και θα γίνει αναπόσπαστο κομμάτι στα σπίτια μας και στις πόλεις μας. Θα δημιουργηθούν καινούργια wifi hotspots που αντί για ιντερνετ θα προσφέρουν ενέργεια, κρατώντας τα gadget μας ζωντανά όπου κι αν βρισκόμαστε. Το κινητό τηλέφωνο της n γενιάς δεν θα χρειάζεται "μπαταρία".
Hear that, batteries? Soon you will be dead. For real this time. Or... undead. Όπως το δεί κανείς.
Όσο για τους τρόπους απόκτησης ενέργειας, τότε είχα σκεφτεί να χρησιμοποιούμε την ενέργεια απο τον πλανήτη μας. Καταιγίδες, σεισμούς, ηφαίστεια και γενικά ό,τι μπορεί να μετατραπεί (ε, όλα?) σε ενέργεια. Πολύ αργότερα (συγκεκριμένα, ενα χρόνο και κατι ψιλά πρίν) έμαθα οτι αυτό κατηγοριοποιεί ένα ανεπτυγμένο πολιτισμό σε τύπο Ι και οτι εμείς είμαστε ακόμα μακριά απο αυτο το στάδιο. Όχι πολυ, αλλά μακριά nevertheless.
No comments:
Post a Comment