Η ψηφοφορία για τις καλύτερες τηλεοπτικές σειρές των 00ς που ξεκίνησε ο Ted (have you met him already?) a.k.a. Tyler, τελείωσε με μια πρώτη δεκάδα να είναι απόλυτα αντιπροσωπευτική της δεκαετίας. Μπορεί το Lost να μην είναι η καλύτερη σειρά αλλά είναι σίγουρα η σειρά που οι περισσότεροι θα θυμούνται απο τα 00ς. Όσο για την δεύτερη δεκάδα, αν την δείς ως περιεχόμενο και όχι με θέσεις, συνοψίζει κι αυτή ικανοποιητικά την τηλεοπτική πλειοψηφία. Τι έμαθα λοιπόν από αυτή την ιστορία?
1. Η Τηλεόραση είναι το νέο πεδίο μάχης για την υπεροψία και τα κόμπλεξ του καθενός.
Κάποτε ήταν το cinema, και όποιος προσπαθούσε να δώσει λίγο νόημα στη ζωή του και να αποδείξει στους γύρω του οτι έχει περιεχόμενο και ατομικότητα ως άνθρωπος, στεκόταν με σθένος στο πλευρό του "ευρωπαϊκού σινεμά", του "underground" και γενικά σε οτιδήποτε δεν ήταν "αμερικανιά", θέτοντας αυθαίρετα κανόνες για το τι είναι τέχνη και, όπως πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις, πολεμώντας μόνος του.
Τα comics με τη σειρά τους πέρασαν από αυτό και τώρα είναι η σειρά της TV. Βέβαια αυτό είναι απλά ένα μικρό αναμενόμενο επακόλουθο σε μια πολύ μεγαλύτερη και σημαντικότερη εικόνα. Η τηλεόραση μέσα στη δεκαετία που πέρασε ανέβηκε αποκτώντας το status της 'τέχνης' και της ποιότητας και ο κόσμος (τόσο οι θεατές όσο και οι δημιουργοί) κατάλαβαν οτι δεν είναι απλά 'μικρές ταινίες' αλλά ένα τελείως διαφορετικό φορμά (cinema gives answers, TV asks questions όπως είχε πεί κι ο master) που δίνει χιλιάδες στρέματα εδάφους για δημιουργία και πειραματισμό.
...Και για ελιτισμό. Γιατί, όσο και αν εξελιχθεί το μέσο, όσο και να μας προσφέρει καινούργιες συγκινήσεις, αμα παίζουν "μοντέλα αμερικανάκια" όπως στο Lost, δε μπορεί παρά να είναι σκουπίδι (ως γνωστόν η τέχνη θέλει άσχημους ανθρώπους). Ρίχνω μια βρισιά από μέσα μου και προχωρω.
2. Το Friends είναι ο Αρκάς της Τηλεόρασης.
Καλός ο Αρκάς, καλός κι ο Αστερίξ, αλλά όπως είχε πεί στο Μανιφέστο του ο Κυριαζής, κάποια στιγμη πρεπει να τα αφήνουμε πισω και να ενηλικιωνόμαστε αν αγαπάμε το οποιοδήποτε μέσο και θέλουμε να το γνωρίσουμε στην πληρότητα του. Καλό και χρυσό το Friends αλλά το να μείνεις εκεί ενώ βλέπεις τι σου έχει προσφέρει η TV μέσα σε αυτα τα 10 χρόνια (η να το αντικαθιστάς με το ίδιο πραγμα, βλεπέ Big bang theory ή - θεός φυλάξει - Joey) το θεωρώ θλιβερό (εχοντας απόλυτη επίγνωση οτι μπαίνω στα χωράφια αυτών που σχολίαζα πιο πάνω). Το προσωπικό γούστο είναι σεβαστό και τα λοιπά, αλλά από την άλλη, a little perspective είναι πάντα απαραίτητο.
3. Ο κόσμος βλέπει τηλεόραση.
Και εννοώ περισσότερο στην Ελλάδα. Χαιρομαι αφάνταστα που κάτι που προσωπικά αγαπώ δεν περιορίζεται στον τόπο μου απο το τι θα μας δείξει το STAR και ο ANT1 αλλά όλο και περισσότεροι ενδιαφέρονται και ψάχνουν παραπέρα.
4. Μερικοί άνθρωποι δεν είναι ευχαριστημένοι με τίποτα.
"Στα αρχίδια μου οι 'δημοκρατικές' σας διαδηκασίες και το popular vote. Αφού δεν βγήκε η δικιά μου λίστα σωστή δεν μπορεί παρά να σημάινει ένα πράγμα! Είστε όλοι σας άβουλα ζώα που έχετε υπνωτιστεί απο τα μασημένα σκουπίδια που σας πλασάρουν. Δεν υπάρχει άλλη εξήγηση! Κι αφήστε κάτι προβοκάτσια να λένε οτι αυτό οφείλεται στην διαφορετικότητα του καθενός και σε στατιστικά. Αυτά είναι μαλακίες! ΜΑΖΕΣ! Ε, ΜΑΖΕΣ!"
...Μερικοι ανθρωποι είναι απλά μαλάκες.
No comments:
Post a Comment