The shadow of the fourth dimension

Αυτό το γεωμετρικό σχήμα ονομάζεται tesseract ή αλλιώς hypercube και είναι για τον κύβο ο,τι είναι ο κύβος για το τετράγωνο. You wanna know more?

Το 1980 ο Carl Sagan εξηγούσε στην ιστορική σειρά του Cosmos την έννοια της τέταρτης διάστασης, βασιζόμενος στην νουβέλα του Edwin A. Abbott, Flatland, που γράφτηκε στο μακρινό 1884. Το Flatland είχε κυρίως σατιρικό σκοπό, σχολιάζοντας την κοινώνική ιεραρχία της Βικτωριανής εποχής στην όποια ζούσε ο Abbott, αλλά παραλληλα εξηγούσε με απλό τρόπο την εννοια των διαστάσεων, εισάγωντας την ιδέα μιας τέταρτης (χωρικής) διάστασης. DO watch the video.



Ας διορθωσω λοιπόν τώρα την εισαγωγική μου φράση. Το σχήμα παραπάνω είναι απλά η σκιά ενός τετραδιάστατου αντικειμένου που έχει όλες του τις γωνίες ορθές και όλες του τις πλευρές ίσες.

Όσο για την ίδια την Flatland που ο Sagan χρησιμοποίησε για να μας εξηγήσει τις διαστάσεις, μπορείτε να δείτε την ιστορία που μας δίηγηθηκε σε ένα short animated film που λέγεται Flatland: The Movie και έχει μέσα φωνές απο Kristen Bell (Veronica Mars), Tony Hale (Buster from Arrested Development), Michael York και τον πάντα αγαπημένο uncle fluffy, President Bartlet, Martin Sheen. Παρακάτω, το trailer και μια σκηνή από την ταινία.





Ένα περίεργο πράγμα σχετικά με αυτό το ταινιάκι. Δεν το έχει πουθενά ο θείος. Όσο και να έψαξα μου ήταν αδύνατο να βρώ μια pirated version, πραγμα περίεργο αν σκεφτείς το cast. Αλλα OK, κοστίζει 9 δολλάρια για να το κατεβάσεις legaly so, no biggie. (Προσοχη! Μην το μπερδέψετε με το Flatland the film, άλλο ένα featured film animation με το ίδιο θέμα, που κυκλοφόρησε κι αυτό το 2007 και βρίσκεται εύκολα αλλα το έφτιαξέ μάλλον κάποιος στο υπόγειο του με μια Amiga και δεν βλέπεται.)

Τώρα, αν και το Flatland είναι ένας πόλυ ωραίος τρόπος να σκεφτούμε την ιδέα μιας τέταρτης διάστασης, σε καμιά περίπτωση δεν αποτελεί σοβαρό επιχείρημα για την ύπαρξη μιας τέτοιας. Στο κάτω κάτω, δεν υπάρχει τίποτα στο Σύμπαν που να έχει δύο διαστάσεις (ως τρισδιάστατα όντα θα έπρεπε να είναι εύκολο να το εντοπίσουμε), οπότε δεν βρίσκω κανένα λόγο να υπάρχει κάτι τετραδιάστατο.

Still, το να προσπαθήσεις έστω και για μια στιγμή να φανταστείς ένα αληθινό tesseract κοιτώντας την σκιά του είναι ό,τι πιο κοντινό στο να κοιτάζεις κατάματα τον θεό.